نویسندگان:

¹دانشجوی دکتری گروه روانشناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران

چکیده فارسی: هدف از این پژوهش پیش­بینی تحمل پریشانی بر اساس مولفه­های ارتباطی خانواده مبدا در زنان مطلقه و غیرمطلقه بود. روش پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش همه زنان مطلقه و غیرمطلقه شهر تهران در سال 1395 بودند. نمونه شامل 300 زن (150زن مطلقه و 150 زن غیرمطلقه) بود که به روش نمونه­گیری تصادفی از بین مراجعان به مراکز قضایی خانواده و خانه سلامت شهدای صادقیه منطقه 3 تهران انتخاب شدند. برای گرد­آوری داده­ها از مقیاس خانواده اصلی (هاوستات و همکاران،1985) و پرسش‌نامه تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر،2005) استفاده شد. داده­ها از روش تحلیل رگرسیون چندگانه و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل گردید. نتایج نشان دادند که زنان غیر مطلقه از نظر ابعاد الگوهای ارتباطی و تحمل پریشانی وضعیتی بهتر را برای خود گزارش کردند و رضایت خاطر بیش‌تری داشتند و زنان مطلقه نسبت به زنان غیر مطلقه از الگوهای ارتباطی آشفته تر و از نظر تحمل پریشانی در سطح پایین تری بودند.

Forecasting Distress Tolerance on the Base of the Communication Components of Original Family among Divorces and Non-Divorced Women

English Abstract: This study aims to predict distress tolerance based on the communication components of original family among divorced and non-divorced women. The study is correlational. The population of this research included all divorced and non-divorced women in Tehran in 2016. The sample consisted of 300 women (150 divorced women and 150 non-divorced women) selected by random sampling method from family justice centers and clients of Sadeghiyh’ s Martyr Health Home in region 3 of Tehran. To collect the data, the original family scale (Hovestadt et al, 1985) and the distress tolerance questionnaire (Simmons and Gaher, 2005) was used. Data was analyzed by using multiple regression analysis and Pearson correlation coefficient. Finding showed that divorced women had more chaotic communication patterns than non-divorced women and their distress tolerance were at a lower level.