نویسندگان:

¹دانشجوی دکتری گروه روانشناسی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران

چکیده فارسی: این پژوهش با هدف شناسائی رابطه انتظار از ازدواج و تحمل پریشانی با سازگاری زناشویی زنانانجام شد. روش پژوهش از نوع همبستگی بوده ، جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان متاهل مراجعه کننده به مرکز مشاوره آیین مهر واقع در منطقه 3 شهر تهران در 3 ماه آخر سال 1396 بود که تعداد آنها برابر با 240 نفر میباشد ، حجم گروه نمونه 137 نفر بود که به صورت نمونه در دسترس انتخاب گردید. پرسشنامه‌‌های انتظار از ازدواج  (جونز و نلسون ،1996). مقیاس تحمل پریشانی (سیمونز ، 2005). و سازگاری زناشویی (اسپانیر،1976). به عنوان ابزار پژوهش روی گروه نمونه  اجرا شد. سپس داده‌‌های جمع آوری شده با استفاده از آزمون‌‌های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل  قرار گرفت. یافته ها نشان داد بین انتظار از ازدواج واقع بینانه و تحمل پریشانی با سازگاری زناشویی رابطه مثبت معنادار وجود دارد ، بدین معنا که هرچقدر انتظار از ازدواج واقع بینانه و تحمل پریشانی بالاتر باشد، سازگاری زناشویی نیز بیشتر است؛ اما بین انتظار از ازدواج ایدآل گرایانه و انتظار بدبینانه از ازدواج با سازگاری زناشویی رابطه منفی معنی دار وجود دارد. بدین معنا که هر چقدر انتظار از ازدواج ایده آل گرایانه و بدبینانه بیشتر باشد ، سازگاری زناشویی کمتر خواهد بود ، همچنین یافته ها حاکی از آن بود که انتظار از ازدواج و تحمل پریشانی  قادر به پیش بینی سازگاری زناشویی زنان متاهل می‌باشد. بنابراین به نظر می رسد زنان متاهلی که توانایی بالاتری در پریشانی ها از خود نشان می دهند و انتظار آنها از ازدواجشان واقع بینانه تر است به طبع آن دارای سازگاری زناشویی مطلوب تری خواهند بود

Investigating the Relationship Between Marriage Expectations and Tolerance of Distress with Marital Adjustment in Women

English Abstract: This study was conducted with the goal of identifying the relationship of marriage expectation and distress tolerance with marital adjustment of women. The research method was of correlation type; the statistical population of this study included all married women visiting the AyinMehr consulting center located in district 3 of Tehran, during the last 3 months of 2017 whose number was 240; the sample size volume was 137 people who were selected as the sample in access. Marriage Expectation Questionnaires, Distress Tolerance Scale, and marital adjustment was implemented as a research tool on a sample group. The collected data were analyzed using Pearson correlation tests and multivariate regression analysis. The findings showed that there was a significant positive correlation between the expectation of realistic marriage and distress tolerance with marital adjustment. This means that as much as expected from an idealistic and pessimistic marriage, the marital adjustment will be less, the findings also suggested that the marriage expectation and distress tolerance could predict the marital adjustment of married women.