نویسندگان:

¹کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

چکیده فارسی: . از ورود متفکران فمینیست به حوزه متافیزیک، بیش از چند دهه نمی‌گذرد. این ورود بیشتر انتقادی و سلبی بوده و به نقد برخی وجوه متافیزیک سنتی و جدید بسنده کرده است. در واقع، رویکردهای زنانه به متافیزیک، هیچ بنیاد جدیدی را برای متافیزیک پیشنهاد نداده‌اند و در حد نقد باقی مانده‌اند. در این نوشتار، نخست نقدهای فیلسوفان فمینیست به روش‌ها و محتوای متافیزیک سنتی و جدید بازخوانی می‌شود و سپس نشان داده می‌شود که این نقدها، در واقع، بر اساس تعریف/ فهم بسیار تقلیل‌یافته‌ای از متافیزیک یا بر اساس فهمی یکسره نادرست از این حوزه صورت‌بندی شده‌اند و اساساً حوزه‌ای با عنوان متافیزیک فمینیستی ناممکن یا نامعتبر است. در پایان توضیح می‌دهم که در عین حال، بینش عمیقی که در برخی نقدهای فمینیست‌ها به متافیزیک نهفته است، می‌تواند مبنای یک بازخوانی عمیق و راهگشا از متافیزیک باشد و از برخی بنیادهای ناپیدا در تاریخ متافیزیک پرده بردارد

The Feministic Metaphysics An Impossibility that Generates New Possibility

English Abstract: It is not more than a few decades that feminist thinkers have started to work in the field of metaphysics. However, their encounter has been more critical and negative, and they limited their selves to criticize some aspects of traditional and modern metaphysics. In fact, feminine approaches to metaphysics have not offered any new foundations for metaphysics, and remain at a critical level. In this essay, we, first, review the critiques of feminist philosophers to the traditional and new metaphysical methods and contents, and then show that these critiques are, in fact, based on a very narrow definition of metaphysics or based entirely on a false understanding of this domain, and basically so-called ‘feministic metaphysics’ is impossible or invalid. Nevertheless, one can, as I explain at the end of this paper, find deep insights in some feminists’ critiques of metaphysics which can be a good basis for a deep rereading of metaphysics and reveal some of the hidden foundations in the history of metaphysics.