نویسندگان:
سعید موسوی پور1 .1دانشیار و عضو هیأت علمی گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه اراک، اراک، ایران. (نویسنده‌مسئول)
چکیده فارسی: عمدۀ زنان در جریان مهاجرتهای خانوادگی بهعنوان مهاجر تبعی شناخته میشوند و نقش آنان در فرایند تصمیم‌گیری مهاجرت مغفول مانده است. مطالعۀ حاضر به دنبال بررسی نقش زنان در جریان مهاجرتهای خانوادگی به استان تهران است. جامعۀ آماری همۀ زنان مهاجری است که در دورۀ 1385 تا 1395 وارد استان تهران شدهاند. با استفاده از تکنیک پیمایش و ابزار پرسش‌نامه تعداد 500 نفر زن مهاجر دارای همسر در شهرهای تهران و ملارد پیمایش شدند. یافتهها از آن حکایت دارد که هر اندازه زنان از محل سکونت خود (شهر/ روستا) ناراضی بودهاند، در تصمیم‌گیری مهاجرت به استان تهران مشارکت بیشتری کردهاند. با افزایش قدرت زنان در خانواده، مشارکت آنان در جریان مهاجرت خانواده بیشتر شده است. زنان بیشترین مشارکت را به ترتیب در مهاجرتهای زن‌محور، فرزند‌محور و شوهر‌محور ایفا کردهاند. مطالعۀ حاضر نشان میدهد که زنان مهاجرت را راهبردی فردی برای رهایی از محدودیتهای مبدأ و نیز راهبردی خانوادگی برای بهبود وضعیت معیشت خانواده و تأمین آیندهای بهتر برای فرزندان خود میبینند. با ادامۀ روند بهبود وضعیت اجتماعی زنان، انتظار میرود نقش و مشارکت آنان در مهاجرت خانوادگی نیز بیشتر شود.
A Study of the role of women in decision-making for family migration to Tehran province
English Abstract: A majority of women in family migration flow are considered as tied migrants and their role in migration decision-making has generally been neglected. The current study aims to explain the role of women in decision-making for family migration to Tehran province. The target population includes women who have migrated to Tehran province during 2007-2017. Conducting a sample survey, a total of 500 migrant women were interviewed in the cities of Tehran and Mallard. The findings indicate that women’s participation in the decision-making process has significant positive relationships with their dissatisfaction with the origin place, and power in the family. The participation in female-oriented migrations is stronger compared to those in child-oriented and husband-oriented migrations. Women with pre-migration familiarity and contacts with the destination have shown to be more active in migration decision-making process than their other counterparts. Migrant women have utilized family migration as a strategy to eliminate the social constraints in the origin, to improve the family economic situation, and to enhance their children’s future security. In view of further improvement of women’s status in the country, women’s role in migration is expected to increase.