نویسندگان:

قاسم ابراهیمی پور¹ .

¹استادیار و هیئت علمی گروه جامعه شناسی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)

چکیده فارسی: ایران، در چند دهة اخیر، افت شدیدی را در میزان باروری کل داشته است. نتایج مطالعات نشان می‏دهد نقش زنان در اجتماع و توانایی تصمیم‏گیری در امور خانواده از عوامل مؤثر بر رفتار باروری زنان است و استقلال زنان عامل مهمی جهت کنترل رفتار باروری زنان محسوب می‌شود. مقالة حاضر، با استفاده از روش پیمایش، به بررسی رابطة برخی ابعاد استقلال زنان با تمایل به فرزندآوری زنان در شهر سیرجان، واقع در استان کرمان، می‏پردازد. داده‏ها از طریق پرسشنامه از 400 زن همسردار دارای فرزند واقع در سنین باروری جمع‏آوری شده است. نتایج تحلیل دومتغیره نشان می‏دهد که رابطة بین متغیرهای استقلال و تمایل به فرزندآوری با کنترل متغیرهای اقتصادی و اجتماعی (تحصیلات، مشارکت اجتماعی، و وضعیت اشتغال) معنادار نیست. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون لجستیک بیانگر این است که از میان متغیرهای مختلف، متغیر تحصیلات زنان و مشارکت اجتماعی زنان نقش تعیین‌کننده‏ای در تبیین تغییرات متغیر وابسته دارد؛ به گونه‏ای که با افزایش این دو عامل تمایل به فرزندآوری کاهش می‏یابد. علاوه بر این، دو متغیر سن زنان و تعداد فرزندان در رابطه با متغیر تمایل به فرزندآوری از قدرت تبیین بالایی برخوردارند. بدین لحاظ سیاست‏های جمعیتی به منظور دستیابی به باروری بالاتر باید به برنامه‏هایی معطوف گردد که زمینه‏هایی را جهت هماهنگی بین فرزندآوری و ادامة فعالیت‏های زنان در حوزة آموزش عالی و مشارکت در امور اجتماعی هماهنگی به‌وجود آورد.

کلمات کلیدی: مشارکت اجتماعی ، زنان ، تحصیلات ، استقلال اقتصادی ، تمایل به فرزندآوری ، سیرجان .

An Assessment on the Impact of Women’s Autonomy, Education and Social Participation on Childbearing Intention in Sirjan City

English Abstract: Like many developed and developing societies, Iran has experienced sharp fertility decline and reached below- replacement level fertility. As women have a major role in childbearing, their empowerment and autonomy will lead to changes in their fertility behavior, and many studies have focused on various aspects of women's autonomy and fertility. This paper examines the relationship between women’s autonomy and fertility behavior in theSirjan city. The data is drawn from the 2011 survey that collected information from around 400 women of reproductive ages (15-49) in the Sirjan city in southeastern part of Iran. The results showed that the relationship between women’s autonomy and fertility is insignificant when other social and economicindicators (i.e. social participation, education and employment) are controlled. The results of the logistic regression analysis indicated that among all different variables, social participation of women and their education level are the strong determinants of dependent variable; as childbearing intention reduces with the rise in these two variables. Women’s age and children ever born are the other two important variables affecting childbearing intentions. Given the results of this study, population policies in Iran in order to facilitate childbearing for couples should provide opportunities in which women could be able to continue their education, have their social participation as well as promoting childbearing.