نویسندگان:

¹استاد گروه جامعه شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران

چکیده فارسی: از منظر فلسفه هم سخنی بوبر، تعامل فرد با زوج شرکت کننده در خیانت زناشویی تنها می تواند در یک تعامل «من-آن»ی (یک تعامل مونولوگ) یا یک تعامل «من-تو»یی (یک تعامل دیالوگ) باشد. در تعامل اول فرد، همسر خود را به صورت سابجکتیو درک کرده و وی را بر مبنای اطلاعات گذشته اش با جز محدودی از وجود خود، بخش محدودی از وجود وی را تجربه می کند. در تعامل «من-تو»یی فرد همسر آسیب رسان خود را به صورت اینترسابجکتیویته، با تمامی وجود خود، تمامی وجود وی را به صورت یک وحدت یکپارچه و در زمان حال به جای تجربه کردن، در قلمروی «میان» قرار می دهد و وی را در یک ارتباط هم سخنی به جای یک ارتباط یک طرفه درک می کند. در این مقاله پس از نقد مفهوم بخشودگی خیانت، ارتباط در قلمروی میان «من-تو» به عنوان معنای اصیل بخشودگی مورد بحث قرار گرفته است.

Criticizing the marital infidelity forgiveness from the perspective of Martin Buber's Dialogical Philosophy

English Abstract: From the perspective of the Martin Buber's dialogical philosophy, a person interaction with a married couples can only be in an I- IT Communication (a monologue Communication) or an "I-Thou" interaction (a dialogue Communication). In the first Communication, the individual perceives his wife subjectively and experiences a limited part of his existence, based on his past information, with only a limited amount of his existence. The betrayed spouse understands his/her offender spouse as an intersubjectivity and wholeheartedly in I and thou communication. he/she puts his/her partner's whole essence as an integrated unity in the present time instead of experiencing it; in a 'between' realm And understands him/her in a Dialogical communication rather than a monologue one. In this paper, the relationship in the realm between the “I and thou” as the true meaning of forgiveness is discussed following criticizing the concept of the forgiveness of betrayal.