چکیده فارسی: مطالعۀ حاضر به منظور اثربخشی تباردرمانی بر کاهش استرس مادرانِ دارای فرزندان پسر ۶ و۷ ساله با نشانه‌های اختلال‌های برونسو، با روش آزمایشی تک‌آزمودنی انجام شد. بدین منظور، شش مادر که فـرزنـدان آن‌ها بـراسـاس سیـاهۀ رفتـاری کـودک (CBCL)، علائم و نشانه‌های اختلال‌های برونسو را نشان می‌دادند، به روش نمونه‌گیری قضاوتی انتخاب شدند آزمودنی‌ها پیش از شروع جلسات درمان، سه مرتبه به فواصل یک هفته‌ای، با پرسش‌نامۀ استرس والدینی ـ فرم کوتاه ارزیابی شدند (خط پایه) و پس از آن، در نُه جلسۀ گروهی هفتگی یک ساعت و نیمی شرکت کردند. در جلسات سوم و ششم و نهم نیز آزمودنی‌ها به‌وسیلۀ پرسش‌نامۀ مذکور ارزیابی شدند. پس از اتمام جلسات نیز دو مرتبه، با فواصل دو هفته‌ای، نتایج به‌دست آمده پیگیری شد. بررسی نتایج با تحلیل چشمی نمودار نشان داد که بیشترِ آزمودنی‌ها (به‌جز دو آزمودنی) تغییرات چشمگیری در شاخص استرس والدینی نشان دادند. همچنین درصد بهبودی 04/0 درصد تا ۲۳ درصد و اندازۀ اثر متوسط تا بالایی مشاهده شد؛ اما در دو آزمودنی که جلسات درمان را تکمیل نکردند، نتایج، معنادار نبود. در اندازه‌گیری‌های مکرر با استفاده از آزمون هینه فلت نیز مشخص شد که تباردرمانی بر کاهش استرس مادران مؤثر بوده است (012/0p<).
The Efficacy of Filial Therapy on Reducing Mothers’ Stress with Children with Externalizing Disorder
English Abstract: The present study is planned to investigate the efficacy of filial therapy on reducing mother stress with six and seven years old sons with externalizing disorders in Iran. In this single subject study, six mothers whose children according to their scores on the Child Behavior Checklist are above the normal range were selected in judgmental sampling method. Before intervention initiation, parents were evaluated by “Parenting Stress Inventory-Short Form” to establish a baseline three times with a 3-week interval between each session. Then participant attended nine weekly one-hour and half group session. At third, sixth, and ninth sessions, participant was evaluated once more. At the end of the treatment intervention they were tested again, twice with two weeks interval. Repeated measures were used in order to determine the effectiveness of treatment on the entire descent group member too. Examination of diagrams indicates that all participants expect two subjects, show significant changes in mother’s stress. So, an observed percentage recovery between 0.04% to 23% was found with an average to high effect size. However, results did not reach to significant level for two participants who did not complete the process of intervention. In repeated measure test with Huynh-Felt test, results indicate that filial therapy is effective for reducing mother’s stress with six and seven years old sons with externalizing disorder (p<0.012).