نویسندگان:

¹دانشجوی دکتری گروه علوم اجتماعی، دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران

چکیده فارسی: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی زوج‌درمانی شناختی-رفتاری و آموزش مهارت‌های زندگی در افزایش رضایت زناشویی زوجین متقاضی طلاق سازش‌نیافته به‌روش نیمه‌آزمایشی  با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل زوجین مراجعه‌کننده به دادگاه خانواده کرج در سال 1397 بود که تعداد 45 زوج سازش‌نیافته به‌روش هدفمند برای ورود به پژوهش انتخاب و در گروه‌های آزمایش و گواه گمارده شدند. یک گروه آزمایش برنامه زوج‌درمانی شناختی- رفتاری و گروه دیگر آموزش مهارت‌های زندگی را دریافت نمودند و گروه گواه آموزشی دریافت نکرد. اطلاعات پژوهش قبل و بعد از ارائه مداخله با استفاده از پرسش‌نامه دموگرافیک و پرسش‌نامه رضایت زناشویی از هر سه گروه جمع‌آوری و داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس تحلیل شد. برای دستیابی به روش مؤثر در مداخلات پیش از طلاق و ارائه تبیینی اسلامی از رویکردهای درمانی به‌کار رفته، نتایج حاصله با توجه به تعالیم اسلامی نیز تحلیل شد. نتایج نشان‌دهنده تأثیر معنا‌دار زوج‌درمانی شناختی- رفتاری (7/83 %) و آموزش  مهارت‌های زندگی (6/78%) بر افزایش رضایت زناشویی زوجین  بود (05/0>P).