چکیده فارسی: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطهای عزت نفس در رابطه جهتگیری مذهبی و رضایت از زندگی به روش پیمایشی توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه این پژوهش شامل کلیه دانشجویان و طلاب شهر قم بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری دردسترس تعداد 674 دانشجو و طلبه برای گروه نمونه انتخاب شدند که به پرسش‌نامه‌های عزت نفس روزنبرگ، مقیاس تجدید نظر شده جهتگیری مذهبی هیل و مقیاس رضایت از زندگی دینر پاسخ دادند. نتایج بهدست آمده نشان داد که رضایت از زندگی با عزت نفس و جهتگیری مذهبی درونی، بیرونی فردی و بیرونی اجتماعی و کل رابطه مثبت معنادار دارد. یافته‌های پژوهش همچنین نشان داد که عزت نفس، رابطه جهتگیری مذهبی کل با رضایت از زندگی را بهطور کامل واسطه‌گری می‌کند. با توجه به یافته‌های این پژوهش پیشنهاد می‌شود که برای افزایش رضایت از زندگی دانشجویان و طلاب، به تقویت آن دسته از باورهای مذهبی که سبب افزایش عزت نفس افراد می‌شود، تأکید گردد.
The Mediating Role of Self-Esteem in the Relationship between Religious Orientation and Life Satisfaction
English Abstract: This correlational study was conducted with the purpose of investigating the mediating role of self-esteem in the relationship between religious orientation and life satisfaction and with the help of a survey-descriptive method. The population consisted of all students and clergymen in the city of Qom and 674 ones were selected as the sample by the convenience sampling. They answered Rosenberg's self-esteemscale, Hill's revised religious orientation scale, and Diener's satisfaction with life scale. The results showed that life satisfaction has a significant and positive relationship with self-esteem and intrinsic, extrinsic-personal, extrinsic-social, and entire religious orientation. In addition, self-esteem has fully a mediating role in the relationship between entire religious orientation and life satisfaction. According to the results, for raising students' and clergymen's life satisfaction, it is recommended that those religious beliefs that increase people's self-esteem be reinforced.