نویسندگان:

¹گروه مدیریت، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران

چکیده فارسی: ابعاد مختلف بهزیستی نه تنها در بهبود سلامت روانی مؤثر است، بلکه زمینه مساعدی برای شکوفایی استعدادهای نهفته افراد را فراهم می آورد. از این رو، اجرای برنامه هایی منسجم و مناسب در راستای افزایش و ارتقای سلامت روان و بهزیستی روان شناختی گروه های جمعیتی جامعه، می تواند سبب افزایش بهره روی روانی، جسمی و مادی اجتماع شود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی مهارت های زندگی و آموزش مبتنی بر پذیرش - تعهد بر بهزیستی روان شناختی زنان مهاجر افغانی انجام گرفت. روش تحقیق از نوع شبه آزمایشی و طرح تحقیق پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری آن کلیه زنان مجرد (18 الی 30) افغانی ساکن مجتمع خوابگاهی مهاجران تحت حمایت دفتر آیت الله آصفی در شهر قم به تعداد 110 نفر بودند. از بین این افراد تعداد 45 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند که در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل هر یک به تعداد 15 نفر جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسش نامه بهزیستی روان شناختی و پرسش نامه دموگرافیک محقق ساخته بود . نتایج این پژوهش با روش کوواریانس و با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که تفاوت معناداری بین نمرات کل آزمودنی ها در دو گروه آزمایشی در مقایسه با گروه گواه وجود ندارد.

A Comparison between the Effectiveness of Education of Life Skills and Education Based on Acceptance and Commitment Therapy on the Immigrant Women's Psychological Well-Being

English Abstract: The different aspects of well-being not only have an effect on improving the mental health, but also provide a favorable field to flourish the hidden talents of individuals; therefore, performing some integrated and appropriate programs for improving the mental health and psychological well-being of community groups can increase the level of mental, physical, and material efficiency of a society. The present study has been conducted with the aim of comparing the effectiveness of education of life skills and education based on Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on the Afghan immigrant women's psychological well-being. This study used a quasi-experimental method and pretest-posttest designs with a control group. The population was 110 Afghan single women (18-30 years old) residing the immigrants' dormitory complex supported by Ayatollah Asefi in the city of Qom. 45 women were selected among them by the simple random sampling and they were placed into the two test groups and a control group of 15. The measurement tools were a questionnaire of well-being and an author-made demographic questionnaire. The results were analyzed with the help of covariance method and SPSS software. The findings showed that there is not a significant difference between the scores of participants in the two test groups and control group.