نویسندگان:

¹استاد گروه جمعیت شناسی دانشگاه تهران و محقق در مؤسسه سیاست های عمومی، دانشگاه ملی استرالیا

چکیده فارسی: زمینه و هدف: رشد پس آسیبی به ایجاد تغییرات مثبت در زندگی در جهت رشد شخصی، پس از تجربۀ رویداد آسیبزا اشاره دارد که ویژگیهای فردی و فرصتهایی برای بازتوانی، مهمترین عوامل مؤثر آن میباشند. هدف این پژوهش، مقایسۀ اثربخشی رواندرمانی شناختی- رفتاری و رواندرمانی آدلری بر رشد پس آسیبی زنان آسیبدیده از بیوفایی همسر است. روش: این پژوهش، نیمه آزمایشی با پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل است. 24 زن خیانت دیده به صورت نمونهگیری در دسترس از میان مراجعهکنندگان مراکز سلامت روان اجتماعمحور و شهرداری تهران و داوطلب شرکت در پژوهش حاضر انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. سپس، یکی از گروههای آزمایش تحت رواندرمانی آدلری و یک گروه دیگر، تحت رواندرمانی شناختی - رفتاری به مدت 10 جلسه قرار گرفتند و در این مدت گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. قبل از جلسات رواندرمانی و پس از آن، هردو گروه آزمایش و گروه کنترل، توسط پرسشنامۀ رشد و تکامل پس آسیبی تدسچی و کالهون (1996) مورد اندازهگیری قرار گرفتند و سپس دو ماه بعد نیز مجدداً این اندازهگیری تکرار شد. تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس انجام شده است. یافتهها: هر دو رواندرمانی (آدلری و شناختی – رفتاری)، میزان «رشد پس آسیبی» زنان خیانت دیده را بهبود بخشیده و تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش وجود ندارد. نتیجهگیری: این پژوهش نشان داد که با رواندرمانی آدلری و شناختی – رفتاری میتوان «رشد پس آسیبی» زنان خیانت دیده را ارتقاء داد و پیشنهاد میشود برای سایر زنان خیانت دیده نیز به کار گرفته شود که از وقوع احتمالی رفتارهای خودآسیبرسان یا وقوع جرم به هر شیوۀ انتقامی پیشگیری کرد. کلیدواژه ها: رواندرمانی آدلری، رواندرمانی شناختی – رفتاری، زنان خیانت دیده.

Psychotherapy and psychologically damaged women Comparison of the Effectiveness of Cognitive-Behavioral Psychotherapy and Adlerian Psychotherapy in Damaged Women

English Abstract: Background and Objectives: Post-traumatic development suggests positive changes in life for personal growth, after experiencing a traumatic event, that the individual characteristics and opportunities for rehab are the most important factors. The purpose of this study was to compare the effectiveness of Adlerian cognitive-behavioral psychotherapy and psychosocial development of women suffering from betrayal of a spouse. Method: This research is a semi-experimental, pre-test, post-test and follow-up with two experimental groups and one control group. 24 betrayed women were selected through available sampling from the community of psychiatric centers and municipality of Tehran and volunteers who participated in the present study. They were randomly divided into two experimental and one control groups, then one The experimental groups underwent Adlerian Psychotherapy and another group under cognitive-behavioral psychotherapy for 10 sessions, during which time the control group received no treatment. Before and after the psychiatric sessions, both the experimental and control groups were measured by the Tedeschi and Calhoun (1996) post-injury and post-injury development questionnaires. Results: Both psychotherapy (Adlerian and cognitive-behavioral) improved the “post-traumatic growth” of the women, and there was no significant difference between the two groups. Conclusion: This study showed that Adlerian and cognitive-behavioral psychotherapy can promote “post-traumatic growth” of trafficked women. And it is suggested that other betrayed women should also be prevented from occurring as a result of their own behaviors - injuries or the occurrence of crime in any way. Keywords: Adlerian psychotherapy, cognitive-behavioral psychotherapy, betrayed women