چکیده فارسی: زمینه و هدف: بزه دیده فردی است که از نظر جسمی و روانی یا اقتصادی یا حقوقی دچار آسیب شده است. بزه دیدگی می‌تواند همراه آسیب‌های فراوانی باشد که از آن جمله می‌توان به آسیب‌ها روان‌شناختی آن اشاره کرد. هدف این مطالعه، مقایسۀ سلامت عمومی و رتبه‌بندی مقیاس‌های آن در زنان بزه دیده جرم و افراد عادی بوده است. روش: تحقیق حاضر از نظر ماهیت، جزء تحقیقات پس رویدادی یا علی – مقایسه‌ای است. جامعۀ اول آن شامل زنان بزه دیده و جامعۀ دوم آن زنان عادی شهر تهران بوده‌اند که از نمونۀ جامعۀ اول 99 نفر به‌صورت روش نمونه‌گیری در دسترس و نمونۀ جامعۀ دوم شامل 123 نفر به‌صورت تصادفی خوشه‌ای انتخاب شده و سلامت عمومی آنان از طریق پرسشنامۀ GHQ مورد اندازه‌گیری و مقایسه قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد؛ اولاً بین میانگین مقیاس‌های سلامت دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد که این تفاوت فقط در مقیاس مشکلات جسمانی معنادار نیست. به عبارت دیگر، هر چند گروه بزه دیده از نظر مشکلات جسمانی دارای میانگین بالاتری است، ولی این تفاوت معنادار نیست و ثانیاً بین میانگین رتبه‌ای مقیاس‌های سلامت روان زنان بزه دیده تفاوت وجود دارد، به طوری‌که مشکلات ارتباط اجتماعی دارای بالاترین و افسردگی دارای پایین‌ترین میانگین رتبه‌ای است. نتیجه‌گیری: می‌توان گفت به جز مقیاس مشکلات جسمانی، در سایر مقیاس‌ها تفاوت معناداری بین دو گروه وجود دارد و مشکلات ارتباطی بالاترین میانگین رتبه‌ای در بین زنان بزه دیده به خود اختصاص داده است.
Comparison and Classification of General Health Scales of Women Victims of Crime with Ordinary Women in Tehran
English Abstract: Background: victim is a person who has suffered physical and psychological, or economic or legal injuries and damages. Victimization can also be accompanied with psychological damage. The aim of this study was to compare and rank public health scales of women victims of crime with ordinary women in Tehran. Methods: This study is a post-event and comparative research. The initial population consisted of women victims with 99 subjects and the second population was ordinary women with 123 subjects in Tehran. Results: Data analysis showed that, firstly, there is a significant difference between the average health scales of both groups that this difference was not significant only in the scale of physical problem. In other words, although the group of victim had a higher average of physical problems, but the average is not statistically significant. And secondly, there was a significant difference between the averages of mental health scales of women. Conclusion: It seems except for health scale problems, there was no significant difference between the two groups and communication difficulties had highest mean scores among victim women.