چکیده فارسی: زمینه و هدف: پرخاشگری یک مشکل رفتاری است که هدف آن صدمه زدن به خود یا به دیگران می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش‌شناختی رفتاری بر سلامت روان، کیفیت زندگی و پرخاشگری زنان پرخاشگر انجام گرفت. روش: به‌منظور رسیدن به هدف پژوهش از میان کلیه زنان پرخاشگر با سابقه دریافت خشونت خانگی شهر تهران 60 نفر با نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. سپس گروه آزمایشی طی هشت جلسه تحت برنامه آموزشی به شیوه‌شناختی رفتاری گروهی قرار گرفتند و پرسشنامه‌های پرخاشگری، سلامت عمومی و مقیاس کوتاه کیفیت زندگی توسط آن‌ها در مرحله قبل و پس از اجرای برنامه آموزشی تکمیل شدند. داده‌های حاصل با روش تحلیل کواریانس و اندازه‌گیری مکرر تحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان دادهر سه فرضیه پژوهش حاضر را تأیید می‌نماید. به عبارت دیگر، آموزش‌شناختی رفتاری به زنان پرخاشگر، در کاهش پرخاشگری و افزایش سلامت روان و کیفیت زندگی زنان پرخاشگر مؤثر بوده است. نتایج تحلیل داده‌ها معناداری در هر سه مقیاس را نشان داد. نتیجه‌گیری: در مجموع می‌توان گفت آموزش‌شناختی رفتاری منجر به کاهش پرخاشگری زنان و افزایش سلامت روان و کیفیت زندگی زنان آموزش دیده می‌گردد. آموزش‌شناختی رفتاری به زنان پرخاشگر منجر به کاهش پرخاشگری زنان و افزایش سلامت روان و کیفیت زندگی آن‌ها می‌گردد. بنابراین آموزش روان‌شناختی به زوجینی به‌ویژه زنان در مراکز بهداشتی و سلامت روان قبل از ازدواج و نیز به زنان با سابقه ضرب و شتم مراجعه‌کننده به پزشکی قانونی پیشنهاد می‌گردد.
Investigating the Cognitive- Behavioral Training on Mental Health, Life Quality and Aggression of the Women Who Had Been Exposed to Family Aggression
English Abstract: Background and objectives: Aggression is a behavioral problem the purpose of which is harming the person and others. The purpose of the present research was investigating the cognitive- behavioral training on mental health, life quality and aggression of the women who had been exposed to family aggression. Method: From among the women who had been exposed to family aggression in Tehran, 60 were selected through convenient sampling, and were assigned to experimental and control groups. The participants in experimental group were exposed to group cognitive-behavioral training program for 8 sessions. The participants were given some questionnaires before and after the treatment, including: aggression questionnaire, general health and short-form of life quality scale. Repeated measure covariance was used to analyze the data. Findings: The findings approved the three hypotheses of the study. To put it differently, behavioral-cognitive training led to a reduction in aggression, enhancement of mental health, and improving life quality of aggressive women. Significant differences were observed. Conclusion: In general, it can be concluded that cognitive-behavioral training can reduce aggression, enhance life quality and mental health of aggressive women. Accordingly, this training program is suggested for women who have experienced conflict.