نویسندگان:

مرتضی حاجی پور¹ .

¹استادیار گروه فقه و حقوق اسلامی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

چکیده فارسی: زمینه و هد‌‌ف: با بررسی تحولات اجتماعی مشخص می‌شود‌‌ که سن و مسوولیت کیفری اطفال و نوجوانان، د‌‌ر گفتمان قانون گذار کشورهای مختلف، متغیر و متفاوت است و سیاست جنایی تقنینی ایران نیز از این قاعد‌‌ه مستثنی نبود‌‌ه است. روش: روش این تحقیق اسناد‌‌ی است. با استفاد‌‌ه از قانون مجازات اسلامی به تحلیل آن بر اساس نظریات جرم شناسی و مبانی فقهی پرد‌‌اخته و سیاست جنایی تقنینی قانون گذار را د‌‌ر اصلاح قانون پرد‌‌اخته شد‌‌ه است. یافته‌ها: تحلیل مواد‌‌ قانونی قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1392 حاکی از رهنمود‌‌هایی نوین د‌‌ر خصوص مسئولیت کیفری و مجازات‌ها و اقد‌‌امات تامینی و تربیتی اطفال و نوجوانان بود‌‌. نتیجه‌گیری: قانون گذار با الهام از آموزه‌های فقهی و یافته‌های جرم شناختی د‌‌ر کنار عوامل بلوغ، عقل و اختیار به عنوان عوامل مسئولیت کیفری د‌‌ر گروه سنی زیر 18 سال، موضوع رشد‌‌ را نیز د‌‌ر نظر د‌‌اشته و با بلوغ فرد‌‌، مسئولیت کیفری تام بر وی تحمیل نشد‌‌ه و به مسئولیت نقصان یافته و مسئولیت تد‌‌ریجی این گروه سنی د‌‌ر جرایم تعزیری و اهلیت جزایی د‌‌ر جرایم حد‌‌ی و قصاص توجه د‌‌اشته و د‌‌ر واقع قانون جد‌‌ید‌‌ با موضع‌گیری کود‌‌ک مد‌‌ارانه، نوعی سیاست جنایی افتراقی را د‌‌ر تعیین مجازات‌ها و اقد‌‌امات تامینی و تربیتی اطفال و نوجوانان نسبت به بزرگسالان پیش بینی نمود‌‌ه است.

کلمات کلیدی: کودکان ، سیاست جنایی ، مسئولیت کیفری ، مجازات ، مسئولیت کیفری کود‌‌کان و نوجوانان ، مسئولیت نقصان یافته ، اهلیت کیفری ، اقد‌‌ام تامینی و تربیتی .

Iran Legislative Criminal Policy in Relation to Criminal Responsibility of Children and Teenagers with Emphasis on Islamic Penal Code Adopted in 1392

English Abstract: Background and objective: By investigating social development it will be determined that the age and criminal responsibility of children and teenagers in the discourse of legislators in different countries are different and variable and Iran’s legislative criminal policy is not an exception. Method: This is a documentation research. It has been analyzed by using the Islamic Penal Code and based on criminology theories and religious jurisprudence basics and legislative criminal policy of legislators has been discussed in amending the law. Findings: Analysis of Islamic Penal Code articles adopted in 1392 suggests new guidelines for criminal responsibility, punishments and security and upbringing measurements of children and teenagers. Conclusion: Legislators with the inspiration of the religious teachings and criminology findings next to maturity, wisdom and authority factors as factors of criminal responsibility in the age group of under 18, consider the growth issue and with the maturity of person, the total criminal responsibility has not been imposed on him and it has been paid attention on diminished and gradual responsibility of this age group in ta’zir offenses and criminal qualification in Hadd and Qisas offenses and in fact the new law with the child oriented position, has predicted a kind of differential criminal policy in determining of penalties and security and upbringing measurements of children and teenagers than adults.