نویسندگان:

چکیده فارسی: در عصر حاضر، نظریه ای با نام نظریۀ «تصریف » ابداع شده و به معنای ساختن کلمه ها،
آیه ها و سوره های جدید از کلمه ها، آیات و سوره های قرآنی است که با تغییر مفردات
و ترکیبات قرآن کریم به دست می آیند. این نظریه ادعا می کند که تکرار مداوم این دخل
و تصرّف ها در قرآن کریم، برای آموختن زبان قرآن ضروری است. همچنین ادعا شده
است که صحابه رسول خدا  همواره در آیات قرآن کریم دخل و تصرف می کردند و
پیامبر اکرم  با تکیه بر اصل «نزول قرآن بر هفت حرف »، هرگونه قرائتی از جانب
صحابه را تأیید و تحسین می کرد.
پژوهش حاضر با هدف ارزیابی این نظریه، مستندهای آن را به روش کتابخانه ای
گردآوری کرده و با روش توصیفی- تحلیلی به اعتبارسنجی و ارزیابی هر یک از این
مستندات پرداخته و به این نتیجه دست یافته است که این نظریه از اعتماد نابجا به برخی
روایات اهل سنت و روایاتی ضعیف، برداشت های نادرست و تأویل گستردۀ روایات و
گزارش های تاریخی نشئت گرفته است که اساس آن را همان نظریۀ توسعه و تسامح در
متن قرآنی شکل می دهد؛ نظریه ای که از سوی خلیفۀ دوم پایه گذاری شد.

An Evaluation of the Documents of the Theory of Tasrif (Inflection) in the Holy Qur’an’s Teaching

English Abstract: As a recently developed theory, the theory of “Tasrif” (inflection)means making new words, verses and chapters from the Qur’anic words, verses and chapters through changing the single words and combinations of the Holy Qur’an. This theory claims that the frequent occurrence of these interferencesand changes in the Holy Qur’an is necessary to understand the language of the Qur’an. It is also claimed that the companions of the Holy Prophet always interfered in the verses of the Holy Qur’an, and the Holy Prophet, relying on the principle of the revelation of the Qur’an on “seven letters”, approved and praised any reading by the Companions.Aiming at evaluating this theory and havingcollected the documents of this theory and validated each of them, the present study has reached the conclusion that this theory stems from misplaced trust in some Sunni weak narrations, misconceptions and extensive interpretations of narrations and historical reports. This theoryis based on the theory of development and tolerance in the Qur’anic text founded by the second caliph.