نویسندگان:
زینب نژادحسینیان1 .1. . دانشجوی مقطع دکتری روان شناسی، گروه روان شناسی، دانشگاه آزاداسلامی واحد
چکیده فارسی:
زمینه و هدف: تربیت سیاسی به معنای پرورش فضایل، دانش‌ها و مهارت‌های موردنیاز برای مشارکت سیاسی دارای گونه‌ای اولویت و تقدم اخلاقی نسبت به سایر اهداف آموزش عمومی است. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی دوره‌های آموزش و هدایت سیاسی و طراحی راهنمایی جهت تدوین الگوی آموزشی مطلوب تربیت سیاسی در دانشگاه جامع علوم انتظامی امین انجام شده است.
روش: روش پژوهش ترکیبی همزمان (کیفی- کمی) می‌باشد. جامعه تحقیق حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی و متخصصان تربیت سیاسی و برنامه درسی است. در این تحقیق 263 نفر از دانشجویان جهت تکمیل پرسشنامه به صورت نمونه‌گیری تصادفی و تعداد7 استاد جهت مصاحبه به صورت هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شده‌اند. تجزیه و تحلیل نتایج کمی حاصل از این پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری 18SPSS و در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. در سطح آمار استباطی از آزمونهایt مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه، آزمون خی دو و آزمونهای تعقیبی(آزمون فیشر و شفه)استفاده شد. در بخش کیفی، داده‌ها با روش تحلیل مضمون مورد تحلیل و تفسیر قرار گرفت.
یافته‌ها: بر اساس یافته‌ها وضعیت موجود دوره‌های آموزش و هدایت سیاسی در چهار مولفه اصلی اهداف و اولویت‌ها، روش‌های یاددهی- یادگیری، محتوای آموزشی وکیفیت ارزشیابی، به‌طور معنی‌داری در سطح متوسط رو به بالا ارزیابی شد. همچنین اولویت‌دار نبودن دروس عمومی به ویژه در حوزه هدایت سیاسی از مهمترین چالش‌های آموزش این حوزه مطرح شده است.
نتیجه‌گیری: حمایت از روند آموزش جاری به‌طور کامل پاسخگو علایق و پیشبرد اهداف اصلی تربیت سیاسی نخواهد بود و استفاده از راهنمای آموزشی طراحی شده برای تدوین برنامه درسی تربیت و هدایت سیاسی می‌تواند راهگشا باشد. در پایان نیز بر مبنای یافته‌ها، پیشنهادهایی در جهت عملی شدن الگوی ارائه شده، مطرح شد.
Education and Political Guidance of Police Students (Providing a Desirable Educational Guide Model)
English Abstract: Background and objectives: Political education means cultivating the virtues, knowledge and skills needed for political participation. Therefore, the present research has been conducted with the aim of examining political education and guidance courses and designing guidelines for developing a desirable educational model for political education in Amin Police University. Method: The research method is concurrent mixed-method (qualitative-quantitative). The present research population includes all students of the Police University and specialists in political education and curriculum. In this research, 263 students were randomly selected to fill out the questionnaire and 7 professors were selected as samples for purposeful interviews. The quantitative results of this research were analyzed using SPSS 18 statistical software and at two levels of descriptive and inferential statistics. At the level of inferential statistics, independent t-tests, one-way analysis of variance, chi-square test and post hoc tests (Fisher's and Scheffe's tests) were used. In the qualitative part, the data was analyzed and interpreted by thematic analysis method. Findings: Based on the findings, the current status of political education and guidance courses in the four main components of goals and priorities, teaching-learning methods, educational content and evaluation quality was significantly evaluated at the medium to high level. Also, the non-priority of general courses, especially in the field of political guidance, is one of the most important challenges of education in this field. Results: Supporting the current education process will not fully respond to the interests and advancement of the main goals of political education, and the use of an educational guide designed to formulate the curriculum of political education and guidance can be a way forward. At the end, based on the findings, suggestions have been made for the implementation of the presented model.