نویسندگان:
فرهاد پروانه1 .1گروه تاریخ، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان ، خرم آباد، ایران
چکیده فارسی: مدیریت آینده، یکی از راهبردهای اساسی برای ادارة جوامع بشری محسوب می شود. آینده پژوهی به دنبال کشف،وارسی و ارزیابی پیشنهاد آینده هایی است که می توانند واقع شوند (آینده های ممکن) و یا احتمال واقع شدن آنها وجود دارد (آینده های محتمل)و یا می باید واقع شوند(آینده های مطلوب).ساخت آینده مطلوب ، مبتنی بر شناخت عناصر سازندة آن ، اصول و مبانی آینده پژوهی است. آینده پژوهان در مجموعه تلاش های خود اهداف مهمی دارند که مهم ترین آنها ، ارتقای سطح زندگی انسان ها و توسعة آینده نگری است.بررسی آیات قرآن مجید و روایات اهل بیت ـ علیهم السلام ـ نشان میدهد که در اسلام، نگاه به آینده ، از اصالت و عمق ویژهای برخوردار است. با اندیشه و تأمل در آیات مربوط به آینده، در می یابیم که آیات و روایات به صورت مکرر، انسان ها را به تفکر، برنامه ریزی و تدبیر برای آینده ای سعادتمند فرا می خواند. قرآن چشماندازی خیره کننده از آینده ارائه می دهد که در آن، هم هشدار و هم بشارت دیده می شود.قرآن از انسان های مطلوب به "متوسمین" تعبیر فرموده است:"إن فی ذلک لآیات للمتوسمین"(حجر:75)در حقیقت، می توان گفت که با توجه به ویژگی هایی که در آیات و روایات برای متوسمین ذکر شده ،این گروه در حقیقت، همان آینده پژوهان هستند
4
English Abstract: 4