چکیده فارسی: تربیت قرآنی، اصیل ترین و مطمئن ترین برنامه برای رشد همه جانبه آدمی است و بدون آن ، قوای فطری او رشد نمی کند و قرب الهی تحقق نمی یابد. در این کتاب مقدس درباره دستیابی به حیات طیبه اصول و قواعدی تعیین شده که از طریق آنها زمینه و شرایط مناسب برای کسب کمالات الهی فراهم می شود؛ دلیل اصلی این تاثیر گذاری را در هم سویی آموزه های قرآنی با فطرت الهی انسان باید جستجو کرد. هدف اصلی نگارش این مقاله واکاوی برخی اصول و روش های تربیت قرآنی است. با تامل در آیات قرآن و فرازهایی از نهج البلاغه اصولی به دست می آید که هریک می توانند برای علاقه مندان به تربیت صحیح و اصیل انسان راهگشا و موثر باشند. مطابق هدق غایی تربیت در قرآن که همان « عبودّیت» است، « هماهنگی تربیت با فطرت، کرامت، محبت، توجّه به تفاوت های فردی، همراه با روش های تربیت» مهم ترین اصول و روش هایی هستند که مورد بررسی قرار گرفته اند.
1
English Abstract: 1