نویسندگان:

¹، استادیار، گروه معارف اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد ایران. Email:fakhar@um.ac.ir

چکیده فارسی: ازجمله روش‌های تربیتی قرآن کریم و نهج البلاغه ، عبرت آموزی است. این شیوه مبتنی بر درس گرفتن از حوادث و دگرگونی های زندگی، تحولات تاریخی، حیات و مرگ افراد و سرنوشت قدرتمندان و بیداد گران و همانند اینهاست. عبرت حالتی است که در اثر برخورد با امور ظاهری و مشهود برای انسان پدید می آید و به معرفتی باطنی و نامشهود منتهی می شود. حب نفس، قانون مندی و ظابطه مندی فعالیت های بشری، حاسبگری، اندیشه ورزی و تاثیر پذیری انسان، مبانی این روش را تشکیل می دهد؛ یعنی در اثر تعامل این ویژگی ها با یکدیگر، حالت عبرت است. دستیبابی به بینش، بهره مندی از تجارب دیگران، بازداری از لغزش و گناه، شناخت عمیق تر توحید و معاد و در نهایت استفاده بهینه از باقیمانده عمر از پیامدهای تربیتی عبرت است .در این نوشتار، مفهوم شناسی عبرت، پیامدهای تربیتی عبرت، امور عبرت آموز و حوزه کاربرد این روش بررسی می‌شود.

1

English Abstract: 1