نویسندگان:
مریم زرنقاش1 .1استادیارگروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی ، مرودشت، ایران
چکیده فارسی: ویژگی جامعه اسلامی این است که رفتارهای عمومی صالح و تبلور معنویت باشد، در انتظار عمومی رفتارهای غیر اخلاقی مشاهده نشود. این شرایط زمانی فراهم می شود که افراد از مصادیق مفاسد اجتماعی و زمینه های آن برحذر باشند. از طرفی از آنجا که رواج مفاسد و زمینه های آن در سطح جامعه دارای آثار سوء و جبران ناپذیری است؛ لذا از لحاظ عقلی مبارزه با آن ها در هر مرحله ای واجب خواهد بود و آیات و روایات نیز این وجوب را تأیید می نمایند؛ همچنین ، برای اجرای بهتر این حکم، روش های مناسب، شرایط و ضوابطی لازم است که متصدیان با دارا بودن آن شرایط و مراتب می توانند، جامعه اسلامی را به طور صحیح در رهایی از گزند مفاسد یاری رسانند. به نظر نگارنده،دولت اسلامی در برخورد با مفاسد اجتماعی و زمینه های آن، یک سری وظایف اصلی دارد که به عنوان قاعده اولیه آن را دنبال می کند و به آن برخورد فرهنگی می گویند که حالت پیشگیرانه دارد و در تمامی شرایط بدان پرداخته می شود و دیگری برخورد حقوقی و جزایی است که به عنوان استثناء و در شرایط خاص به آن پرداخته می شود و از لحاظ رتبه، بعد از گزینه فرهنگی قرار دارد و دلایلی هم وجود دارد که حق این نوع دخالت فیزیکی را برای دولت به اثبات می رساند.
5
English Abstract: 5