چکیده فارسی: هدف پژوهش حاضر، بررسی چیستی حقیقتِ علم در وجودشناسیِ معرفتِ حکمت متعالیه و استنباط مدلول‌های تربیتی آن بوده است. در بخش اول پژوهش که به تدوین نظام‌مند گزاره‌های هستی‌شناسی معرفت در حکمت متعالیه درخصوص حقیقت علم، اختصاص داشته است، از روش توصیفِ تحلیلی و در بخش دوم آن، با هدف استنباط مدلول‌های تربیتی گزاره‌های مذکور، از روش استنتاجی (قیاس عملی) بهره‌برداری شده است. در بخش اول، چهار گزارۀ مبنایی از مباحث صدرالمتألهین در هستی‌شناسی معرفت درخصوص حقیقت علم، استخراج و به‌صورت نظام‌مند ذیل سرفصل‌های از سنخ وجودبودنِ علم، تعریف‌ناپذیربودنِ علم و مجرّدبودنِ علم، تبویب و تدوین شده است. پس‌ازآن، مدلول‌های تربیتی گزاره‌های مذکور با رعایت ملاحظات روش‌شناختی، به‌تفکیک گزاره‌های مبنایی هر سرفصل، استنباط شده و دو هدف، هشت اصل تربیتی و دو روش تربیتی، ارائه شده است.
An Investigation of the Nature of Science in the Ontology of the Knowledge of Transcendent Wisdom and Inferring Its Educational Indications
English Abstract: This study is intended to investigate the truth of science in the ontology of the knowledge of transcendent wisdom and inferring its educational indications. The first part of the research, which is devoted to the systematic preparation of the ontological propositions of knowledge in the transcendent wisdom about the truth of science, was carried out through an analytical descriptive method. In the second part, an inferential method (practical analogy) was employed to deduce the educational indications of these propositions. In the first part of the research, four basic propositions of the issues of the ontology of knowledge proposed by Sadr al-Muta'allehin about the truth of science were extracted and were systematically classified under the titles of science as “being”, indefinability of science, and abstraction of science. Then, the educational indicators of the propositions were deduced by regarding the methodological considerations, separately from the basic propositions of each topic. As a result, two goals, eight educational principles and two educational methods were presented.