چکیده فارسی:
کنشهای انسانی همواره با نیاز آغاز می‌شوند، و درپی نیاز کنش رخ می‌دهد. از این رو نیازسنجی اساسی‌ترین عنصر در فرایند برنامه‌ریزی آموزشی است. از دیگر سو دانشگاه به مثابه یک نهاد اجتماعی، در معنایی عام، هویتی اجتماعی است که برای رفع نیازهای افراد بوجود آمده است و در راستای تحقق نیازهای انسانی وظایف آن تعریف می‌شود. برای شکل‌گیری هویت برنامه‌ریزی آموزشی لزوماً مفاهیم مرتبط با آن که عبارتند از «نیاز»، «کنش» و «نهاد» باید تعریف خود را بیابند. از این رو برنامه‌ریزی آموزشی، مفهومی است وابسته به تعریف ما از این هویات سه‌گانه، و خود بخشی از عنصر دوم، یعنی کنش بشمار می‌آید. در اینصورت در برنامه‌ریزی آموزشی این سه مرحله اساسی از ویژگی بنیادین دارند:
1) نیازسنجی
2) تعریف کنش کنش‌گران به مثابه هدف برنامه‌ریزی درسی (اعم از معلمان، متعلمان و مجریان)؛
3) تعریف نهاد مربوطه در برنامه‌ریزی درسی (اعم از مدرسه، دانشگاه یا حوزه).
در اولین گام بدون طی مرحله نیازسنجی و تشخیص سلسله مراتبی از نیازهای کلان فردی و اجتماعی نمی‌توانیم درکی درست از نحوه کنشی که باید انجام داده شود داشته باشیم. در مرحله بعد چون کنشهای اجتماعی به جهت برخورداری از هویت اجتماعی لزوماً درون نهاد شکل میگیرند، بدون داشتن تعریفی مطلوب از دانشگاه نمی‌توانیم برنامه‌ریزی آموزشی مطلوب داشته باشیم. پیدا کردن مسیر استاندارد برای رسیدن به این مدل از راه بررسی عناصر اصلی در فلسفه کنش می‌گذرد. چرا که فلسفه کنش عناصر اصلی یک کنش چه در سطح فردی و چه نهادی را در اختیار ما می‌نهد.
From Philosophy of Action to the Philosophy of University: An Introduction to Indigenous Educational Planning
English Abstract: A Human action always starts with a need, and the action occurs following the need. Thus, need assessment is the most basic element in the educational planning process. In a general sense, a university as a social institution is a social identity which has been shaped to meet human beings’ needs, and its duties are defined according these needs. In order to shape the identity of educational planning, the concepts necessarily related to it, including ‘need’, ‘action’ and ‘institution’, should find their definitions. Therefore, educational planning is a concept which depends on our definition of three identities and itself is a part of the second one i.e. action. Thus, in educational planning, these three basic steps have a fundamental feature: 1. Assessing educational needs; 2. Defining the action of actors (including teachers, students and facilitators) as the goal of curriculum planning; 3.Defining the relevant institution in curriculum planning (including a school, university or seminary (hawzeh)). Without assessing needs and identifying the hierarchy of macro individual and social needs, it is not possible that we understand correctly how the action should be done. Since social actions, because of its social identity, are necessarily formed within the institution, we cannot have desirable educational planning without a proper definition of a university. The standard route to reach this model is realizable through examining the main elements in the philosophy of action because philosophy of action provides us with the basic elements of an action both individually and institutionally.