نویسندگان:
شمس‌الدین ناظمی1 ، مژگان جانی قربان2 ، تهمینه دادخواه تهرانی3 ، آرش نجیمی4 ، سمیرا حافظی5 .1دانشگاه فردوسی مشهد
2دانشکده پرستاری و مامایی ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3دانشکده پرستاری و مامایی ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4دانشکده پرستاری و مامایی ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
5دانشکده پرستاری و مامایی ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده فارسی: مقدمه و اهداف : ماماها یکی از اعضای مهم تیم بهداشتی هستند که به نوعی در خط مقدم ارائه خدمات مراقبت هایبهداشتی قرار دارند و جزء افراد کلیدی و مهم در زمینه حفاظت از سلامت جامعه محسوب میشوند. لیکن برخی از آنها پساز چند سال کارکردن و مواجهه با انبوهی از مشکلات و استرس های شغلی احساس خستگی و فرسودگی می کنند. شناختعوامل مرتبط با فرسودگی شغلی و پیشگیری از آن نقش بسزایی در ارتقاء سلامت روانی زنان شاغل این حرفه دارد. اینمطالعه با هدف بررسی ارتباط توانمندی ساختاری با فرسودگی شغلی ماماهای شاغل در زایشگاه های شهر اصفهان در سال96 انجام شد.روش: این مطالعه همبستگی به روش سرشماری بر روی 282 نفر از ماماهای شاغل در زایشگاه های شهر اصفهان انجام شد.جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاش و جکسون و نیز پرسشنامه استاندارد اثر بخشی شرایطکاری استفاده شد. از ضریب همبستکی جزئی و آنالیز رگرسیون خطی جهت تجزیه و تحلیل نتایج استفاده گردید.نتایج: ضرایب همبستگی جزئی نشان داد نمره کل توانمندی ساختاری با حیطه های فرسودگی هیجانی و موفقیت فردیرابطه معکوس معنی دار داشت. در حیطه فرسودگی هیجانی، 4 بعد از ابعاد توانمندی ساختاری شامل اطلاعات، حمایت،منابع و قدرت رسمی با این حیطه رابطه معکوس معنی دار داشت.در حیطه موفقیت فردی دو بعد حمایت و قدرت رسمی بااین حیطه رابطه معنی دار آماری داشته اند.بحث و نتیجه گیری: جهت تامین و حفظ سلامت روان زنان شاغل در حرفه مامایی و پیشگیری از فرسودگی شغلی درآنان،مدیران بایستی به توانمندسازی محیط های کاری توجه ویژه داشته باشند.