نویسندگان:

¹استادیار دانشکدۀ علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

چکیده فارسی: این مقاله با هدف دستیابی به نظر اسلام در مورد اولویت رویکرد تشویق یا تنبیه در تعلیم و تربیت، و ارائه روشهای قرآنی برای تحقق نظر قرآن و بکارگیری آن در دوره‌های رسمی و عمومی کشور، جهت آسان سازی فرایند تربیت و اثربخشی بیشتر به آموزه‌های تربیتی و توسعه به روش کیفی و به شیوه توصیفی-تحلیلی صورت گرفته است. جامعه تحلیلی، متن قران کریم، و نمونه تحلیلی تمامی آیاتی است که دو واژه بشارت و انذار در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند. تجزیه و تحلیل اطلاعات همزمان با فرایند جمع آوری داده ها به صورت مستمر و پیوسته با استفاده از دسته بندی ، طبقه بندی ، کد گذاری و تعبیر و تفسیر انجام شد . یافته‌های حاصله در راستای هدف اول حاکی از این است که  قرآن کریم با اولویت دادن به بشارت، تشویق را در اولویت قرار داده است. برای تبیین و تحلیل چگونگی دستیابی به این هدف، به بیان پیوند ذهن با گفتار، هدفمندی گفتار، کاربرد تقدیم و تأخیر در برداشتهای دقیق از آیات، بهره‌گیری معصومین(ع) از تقدیم و تأخیرات قرآنی برای تعیین دقیق اولویتهای اسلامی به عنوان مبانی حجیت تقدیم و تأخیرات قرآنی و تقدیم بشارت بر انذار در قرآن کریم پرداخته شده است. همینطور روش‌های تشویقی (کلامی، مادی، عاطفی، و ارزشی) استخراج شده از متن قرآن عبارتند از : تحسین، ابراز رضایتمندی، دعا، تحریض، بیان کارهای نیک، درود، و وعده دادن از جمله روش‌های کلامی؛ محبت ورزی، و کرامت بخشی از روش‌های عاطفی، و در نظر گرفتن جایگاه ویژه، و ابراز رضایت از جمله روش‌های ارزشی است که این پژوهش بدان دست یافته است.

The Priority of the Encouragement Approach in Education Based on the Verbal Prioritization and Postponement in the Quran and Providing Quranic Methods for its Application in the Official and Public Education of Iran

English Abstract: In a qualitative and descriptive-analytical manner, this paper seeks to achieve Islam’s view about the priority of the encouragement or punishment approaches in education, and to provide Quranic methods for applying the Quran’s view and its application in the official and public education of the country, in order to facilitate the educational process and to increase the effectiveness of the educational and developmental teachings. The analytical corpus includes the text of the Quran, and the analytical sample includes all the verses that have both words of annunciation and admonition together. Data analysis was carried out simultaneously and continuously along with the process of data collection, categorization, classification, encoding, explanation, and interpretation. The findings indicate that the Holy Quran has prioritized encouragement by prioritizing annunciation. To explain and analyze how this aim is achieved, this paper deals with the expression of the mind-tospeech connection, purposefulness of speech, the application of prioritization and postponement in the accurate interpretations of the Quran verses, Imams’ use of Quranic prioritization and postponement for the precise determination of the Islamic priorities as the authoritative basis of Quranic prioritization and postponement, and the prioritization of annunciation over admonition in the Holy Quran. Similarly, the (verbal, material, emotional, and value-based) encouragement methods extracted from the Quranic text are: admiration, expressing satisfaction, praying, persuasion, expressing good deeds, saluting, and promising as verbal methods; affection and dignity as emotional methods; and taking into account the individual’s special status, and expressing satisfaction as the value-based methods.

Keywords: education , encouragement , prioritization and postponement , encouragement methods , the Holy Quran. .