نویسندگان:
مسعود برادران1 .1دانشیار، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
چکیده فارسی:
محدوده‌ای از عقاید، احساسات، رفتارها و ویژگی‌های هر عضو خانواده که برای دیگر اعضا آشکار نباشد یا علی‌رغم آشکار بودن، از افشای آن راضی نباشد و در مقابل ورود و نظارت دیگر اعضا واکنش نشان دهد، حریم خصوصی تلقی می‌گردد؛ مانند حریم خلوت، حریم اطلاعات، حریم جنسی، حریم ارتباطات و حریم شخصیت.
نگارنده در مقاله حاضر، دلایل عقلی، نقلی و فطری را برای اثبات حریم خصوصی در روابط خانوادگی بیان می‌کند و با استناد به آیات، روایات و آرای فقها لزوم رعایت این حریم را بررسی می‌نماید. سپس با اشاره به حمایت‌های نظام حقوقی ایران از حریم خصوصی، ضرورت استخراج الزام‌های قانونی از الزام‌های اخلاقی را پیشنهاد می‌کند و ضمانت اجرای معنوی (چون پاداش دنیوی و اخروی) و ضمانت اجرای مادی (مانند جبران خسارت و حد و تعزیر) را مطرح می‌سازد.
Privacy in Family Member Relationships
English Abstract: Privacy is defined as the unwillingness to reveal beliefs, feelings, opinions and behavior on the part of family members. Everyone wants their privacy to be respected and have the right to be alone, to withhold private information, to sexual privacy, privacy of communication and personal privacy. This article presents logical, instinctive and traditional reasoning in order to prove privacy policy in family links. On the basis of Quranic verses, tradition and jurisprudence, it appears that observance of privacy is necessary. Therefore, with reference to Iranian legal support on privacy, it is necessary to distinguish between legal and verbal obligations and to suggest spiritual and material rewards as well as punishments