چکیده فارسی: خانواده مهمترین عامل تعیین‌کننده در حمایت از کودک و والدین مهمترین اشخاص در زندگی وی هستند. اما این نقش و رابطه نباید عاملی در جهت اعطای حقوق و امتیازات ویژه به والدین و سایر مراقبان محسوب شود و در نتیجه، زمینه عدول از اصل جهانی منع تبعیض ضد کودکان را فراهم سازد. ایجاد توازن میان حقوق کودک و حقوق والدین در خانواده از چالش برانگیزترین حوزه‌های مربوط به حمایت از کودکان در برابر بزه‌دیدگی درون خانواده است. استناد به نسبیت‌گرایی فرهنگی در کشورهایی نظیر ایران که از یک سو به اجرای اسناد سازمان ملل متحد در این زمینه متعهدند و از سوی دیگر به رعایت احکام شرعی در قانون‌گذاری کیفری مکلفند، این توازن را بسیار دشوار می‌سازد. مقاله حاضر به بررسی این موضوع در پرتو نظام بین‌المللی حقوق بشر، و بررسی اسناد خاص و عام درباره کودکان در سطح جهانی و منطقه‌ای از یک سو و بازتاب آن در حقوق کیفری ایران از سوی دیگر می‌پردازد. سرانجام نیز راهکارهایی جهت همسویی حقوق کیفری ایران با استانداردهای جهانی ضمن حفظ ارزش‌های ملی و بومی ارائه می‌نماید.
To Protect Children’s Rights From Being Abused By Parents
English Abstract: Family is the natural entity that best protects children and provides the appropriate conditions for their healthy development. However, parents’ rights in relation to their children should not be misused. To this effect, a considerable number of encouraging initiatives have taken place in order to eradicate discrimination against children and promote equal opportunities between parents and children. A delicate balancing act is needed in order to satisfy both sides: this is one of the main challenges in the domain of family law aiming at protecting children at home from being abused. For a country like Iran, which is both committed to the UN Documentation and obliged to observe Islamic laws and cultural values on the other hand, the maintenance of such a delicate balance is challenging. Taking into consideration the documentation on international human rights at regional and international level as well as the Iranian penal code, the present article carries out a research on the above mentioned issue. Eventually, while safeguarding Iranian national and indigenous values, it suggests ways in which the application of the Iranian penal code can be reconciled with universal standards.