نویسندگان:
نظام الدین قاسمی1 ، حامد بهزادی2 ، اعظم هادی پور3 ، زهرا پناهی4 ، صادق احمدی کشکولی5 ، عبدالرحیم دژبخت6 .1گروه روانشناسی، دانشگاه سلمان فارسی کازرون
2کارشناس اتاق عمل، مرکز تحقیقات سرطان، دانشکده علوم پزشکی گراش، گراش، ایران
3کارشناس اتاق عمل، مرکز تحقیقات سرطان، دانشکده علوم پزشکی گراش، گراش، ایران
5کارشناس پرستاری، مرکز تحقیقات سرطان، دانشکده علوم پزشکی گراش، گراش، ایران
6کارشناس پرستاری، مرکز تحقیقات سرطان، دانشکده علوم پزشکی گراش، گراش، ایران
چکیده فارسی: مقدمه: سرطان پستان شایع ترین نوع سرطان در زنان و از علل اصلی منجر به مرگ در آنان است روش های غربالگریمختلفی برای بیماریابی در مراحل ابتدایی و زودرس سرطان پستان است که از جمله آن خودآزمایی پستان می باشد کهآموزش های زیادی نیز برای تشویق زنان به انجام خودآزمایی پستان با هدف تشخیص زودهنگام سرطان پستان انجام شدهاست هدف از این پژوهش، بررسی مطالعاتی است که اثربخشی مداخلات آموزشی در اصلاح رفتار زنان برای انجامخودآزمایی پستان را مورد بررسی قرار داده اند مواد و روشها: با جستجوی نظام مند بانک اطلاعاتی مدلاین مقالاتی که به تعیین اثربخشی مداخلات آموزشی پرداختهبود، انتخاب شد و در نهایت با بررسی متن کامل 31 مقاله منتخب، نتایج حاصل از آنها مورد تحلیل قرار گرفت نتایج: اکثر برنامه های آموزشی به صورت مهارت آموزی طراحی شده و بیشتر آموزش دهندگان را کارکنان نظام سلامت ودر مواردی نیز گروه های همسان و خانواده بیماران تشکیل می دادند تنوع زیادی از نظر مشخصات گروه تحت آموزشمانند سن، نژاد، تحصیلات و شغل در این پژوهش ها مشاهده شد و در مواردی بستگان درجه اول بیماران مبتلا بهسرطان پستان به عنوان گروه مهم در معرض خطر تحت آموزش قرار گرفتند نتیجه گیری: جمع بندی و تحلیل مقالات ازضرورت توجه به خودآزمایی پستان به عنوان یک روش مهم غربالگری سرطانپستان دارد از آن جا که این رفتاردر بسیاری از جوامع یک نوآوری محسوب می شود،برنامه ریزی دقیق برای گسترش ایننوآوری و ایجاداستقبال از آن در گروه های در معرض خطر اهمیت دارد، آموزش بیشتر و موثرتری توسط پرستار و دیگرکادر پزشکی، در مقایسه باپزشکان، انجام می شود و توجه به محل مناسب برای آموزش شامل مراکز بهداشتی درمانی ومحل کار از شرایط موفقیت است