نویسندگان:

سالار فرامرزی¹ ، پرستو گلشیری² ، حوریه انصاری³ ، سیده رکسانا مستجبابالدعواتی⁴ .

¹گروه روان‌شناسی و آموزش افراد با نیازهای خاص، دانشگاه اصفهان

³استادیار، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

⁴دانشجوی دوره ی عالی بهداشت عمومی، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده فارسی: مقدمه :خشونت علیه زنان و همسرآزاری، یکی از معضلات بهداشت روان در زنان است که در همه ی کشورها وجود دارد عدم توجه به این مشکل، میتواند صدمات جبران ناپذیری به سلامت روان مادران و کودکان وارد نماید روشها :مطالعه ی مقطعی حاضر، در نمونه ی 985 نفری از زنان متاهل منطقه ی کرچگان شهرستان لنجان در سال های94 و 95 انجام شد اطلاعات مورد نیاز، با استفاده از دو پرسشنامه شامل اطلاعات مربوط به میزان خشونت و همچنین،سنجش آگاهی، نگرش و عملکرد زنان نسبت به خشونت خانگی همسرآزاری و مهارتهای ارتباطی آنان جمع آوری گردید یافته ها نمره آگاهی زنان نسبت به همسرآزاری 2/90±7/62 بود؛بر این اساس، اطلاع زنان نسبت به موضوع همسرآزاری از حد متوسط بیشتر بود رابطه معنی داری میان میزان خشونت و یکسان یا متفاوت بودن سطح تحصیلات زوجین دیده نشد P=0 005 خشونت کل و اجزای آن، با مهارت ارتباطی کل و مهارت کلامی رابطه ی معکوس و معنی داری داشت P<0 05 همچنین، میزان خشونت فیزیکی با تعداد فرزندان و مهارت بازخورد زنان رابطه ی مستقیم و با سطح تحصیلات شوهران و مهارت کلامی زنان، رابطه ی معکوس نشان داد نتیجه گیری :استفاده از مهارت های ارتباطی، تنش ها و مشاجره ی بین زوجین را میکاهد یا حداقل به زمان بهتری موکولمی نماید بدیهی است که مهارت کلامی،عمده ترین و موثرترین روش در برقراری و مدیریت ارتباطات است یافته هایمطالعه ی حاضر، نشان میدهد که تقویت مهارتهای ارتباطی زنان، میتواند به کاهش خشونت، به ویژه خشونت های فیزیکیعلیه آنان منجر شود

کلمات کلیدی: خشونت ، زنان ، همسرآزاری ، شیوع .