نویسندگان:

ناهید حسینی¹ ، حسین سلطانی فرد² ، احمدرضا کیوانی هفشجانی³ .

¹عضو هیئت علمی دانشگاه علوم انتظامی امین

²دانشجوی دکتری رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه تهران، تهران، ایران

³دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته فقه و حقوق خصوصی، دانشگاه شهید مطهری ره ، تهران، ایران

چکیده فارسی: ؛«تفکر مثبت» یکی از مهم ترین ارکان و زیرطبقات اصلی سلامت روان است در گذشته بسیاری از روان شناسان و پژوهشگران تنها به جنبه های سلبی شاخص سلامت روان می پرداختند و از جنبه های مثبت آن که شامل احساس شادکامی، پویایی و تفکر مثبت می شد غفلت می ورزیدند، اما طی سالیان اخیر، رویکرد روان شناسی مثبت گرا پیشرفت قابل قبولی داشته و تمایل به مطالعه جنبه های مثبت سلامت به موازات قسمت های منفی آن در حال افزایش است یکی از عناصر مهم رویکرد روان شناسی مثبت گرا تفکر مثبت و خوش بینی است که نقش مهمی را در سلامت روان و بهبود ادراکات ذهنی ایفا می کند؛ خوش بینی به تنهایی می تواند بسیاری از مشکلات روانی که ناشی از تصورات خیالی بیمار بوده و واقعیت خارجی ندارد را حل کند در شریعت اسلام نیز بسیاری از گزاره های فقهی و روایی دارای نتایج موثری در راستای به دست آوردن سلامت روان است و چه بسا بتوان دیدگاه اسلام در این حوزه را به عنوان یک رویکرد مستقل در مقابل سایر رویکردها به رسمیت شناخت این پژوهش تلاش می کند تا با روش تحلیلی توصیفی، تعدادی از مهمترین قواعد فقهی و نقش آن ها در تقویت تفکر مثبت را مورد ارزیابی قرار دهد و در نهایت به این نتیجه می رسد که التزام به این دسته از قواعد فقهی، مسیر رسیدن به پویایی و شادی روانی را هموارتر می سازد

کلمات کلیدی: سلامت روان ، خوش‌بینی ، تفکر مثبت ، قواعد فقه ، ازدواج .