نویسندگان:

حسن زارعی محمودآبادی¹ ، فرشته امینی² ، الهام عبدی سرینی³ ، سارا بصیری⁴ ، زهرا محمدی⁵ ، پریسا لطفی⁶ .

¹دانشگاه یزد

²حوزه علمیه امام خامنه ای حفظه الله استادراهنما

³حوزه علمیه امام خامنه ای حفظه الله

⁴حوزه علمیه امام خامنه ای حفظه الله

⁵حوزه علمیه امام خامنه ای حفظه الله

⁶حوزه علمیه امام خامنه ای حفظه الله

چکیده فارسی: انسان به خاطر فطرت خداجوی خود همواره در پی پرستش معبودی والا بوده که بتواند مامن و تکیه گاهی برای خود داشته باشد در پی این اعتقاد طبیعتا خود را نیازمند الگویی می داند که بتواند او را به معبودش نزدیک گرداند این دو اعتقاد سبب گشته اند که بشر همواره در پی معبودی باشد که او را به مدینه فاضله برساند و دنیای آرمانی برای نوع بشر فراهم آورد اعتقاد به منجی و نجات بخش هرچند در قالب اسم های گوناگون و تعابیر مختلف، در بین تمام بشر وجود دارد و این باور در ادیان توحیدی یهود – مسیح و اسلام رنگ و بوی جدی تری به خود گرفته است اعتقاد به منجی و تلاش برای ظهورش خوشامد همه ی اقشار نبوده و ظالمان و کج اندیشان همواره در پی تضعیف و انحراف این باور بودند که گاه عواملی در خود افراد گاه در محیط و شرایط زندگی آنها فراهم کننده انحراف این باور مقدس بوده است و در حال حاضر با برداشته شدن موانع تبلیغ و تبدیل شدن دنیا به یک دهکده جهانی می توان ضمن آسیب شناسی و اجرای کرسی های مهدی اندیشی و مهدویت و روش ساختن چهره ی حقیقی منجی این امید و اعتقاد را در نسل بشر بخصوص مسلمانان تقویت کرد

کلمات کلیدی: آسیب‌شناسی ، مهدویّت ، باور دینی ، موعود ، ادیان توحیدی ، تضعیف ، ازدواج .