نویسندگان:

محسن دهقانی¹ ، اعظم گراوند² .

¹گروه روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی

²سطح ۲، حوزه علمیه امام حسین ع ،

چکیده فارسی: خداوند هدایت کننده برای هدایت انسان ها، انبیاء و معصومین علیهم السلام را فرستاد تا بشر زیر سایه هدایت آنان خود را به اوج کمال برساند این سلسله از اول خلقت شروع شده و تا پایان خلقت ادامه دارد ولی در طول مسیر علل و عواملی مثل سکوت و غفلت مردم یا قدرشناس نبودن آنان باعث شد که این هادیان از دید مردم غایب شوند و وظیفه خود را از پرده ی غیب انجام دهند تا مردم فایده حضور و اهمیت و ضرورت مربی خود را درک کنند؛ پس غیبت آنها به خاطر ناسپاسی ماست لذا انتظار آنها در عصر غیبت مارا به خودسازی فرا می خواند تا با انجام آن لیاقت خودمان را نشان دهیم و از احادیث معصومین علیهم السلام همین مطلب به دست می آید لذا آنها انتظار را مقارن به عمل دانسته اند و انتظار در چنین معنایی است که باعث خودسازی می شود بنابراین منتظران امام زمان عج می توانند با خودسازی و تهذیب نفس و استمداد به مجموعه آیات و روایات درباره ظهور آن حضرت عج ، خود را از غفلت ها و انحراف های زمانه غیبت مصون سازند و زمینه تکامل و رشد معنوی خود را فراهم کنند و بدین وسیله زمینه ساز ظهور امام خود شوند در این مقاله که از طریق مطالعه اسناد و مدارک کتاب خانه ای و منابع الکترونیکی جمع آوری شده سعی برآن است خودسازی حاصل از انتظار امام زمان عج را با رویکرد توصیفی تبیینی مورد بررسی قرار دهیم

کلمات کلیدی: انتظار ، غیبت ، خودسازی ، ازدواج .