چکیده فارسی: مردم سرمایه اصلی هر کشوری هستند اما سلیقه ،منافع منابع آنهامتفاوت است وچنانچه دولتی بخواهدکارآمد و کشور را درهمه شرایط کنترل کند باید نماینده وپاسخگوی همه آنان باشد در حکمرانی بین سه رکن اصلی دولت، جامعه مدنی و بخش خصوصی ارتباط نزدیکی وجود دارد با ورود شهروندان یا به مفهوم سازمان یافته تر آن، جامعه مدنی، به عرصه تصمیم گیری و سیاستگذاری، جریان اداره کشور از یک نظام اقتدارگرا و آمرانه به فرایندی مردم سالار و مشارکتی تبدیل خواهد شد آزادی های بیان،انجمن ها،گردهمایی های صلح آمیزوحق مشارکت در امور عام از جمله حقوقی اندکه امکان بسیج مردمی را برای برآوردن تغیرات مثبت فراهم می کند بنابراین قبل ازاینکه تصمیمی بگیریم باید به صدای همه گروه ها منجمله به صدای افراد به حاشیه رانده شده گوش بدهیم لذا هدف اصلی این مقاله تعین تاثیر و عدم تاثیر و مطالبه گری وپاسخ خواهی مردم و بر تحقق یک حکمرانی خوب می باشد چرا که بسیاری از متفکران ومنتقدان سیاسی معتقدندخواست ،اراده وهمت هر ملتی عامل بسیار مهمی در اصلاح به عنوان یک عامل بهبودحکومت یا به طورکلی وضعیت کشورشان می باشد و درصورت دیده نشدن و پاسخگو نبودن نهاد ها شکل خود را به اعتراض و اعتصابات مدنی تبدیل می کند