نویسندگان:
سجاد ایوبی1 ، ندا محمدی2 .1پژوهشکده علوم شناختی و مغز، دانشگاه شهیدبهشتی، تهران، ایران
2کارشناس حقوق قضایی
چکیده فارسی: اقرار، اصطلاحی فقهی و حقوقی و آن عبارت است از اخبار به حقی برای دیگری به زیان خود اقرار در کتب لغت به اذعان یا اعتراف به حق معنا شده است جوهری، ۷۹۰/۲؛ قاموس، ذیل قرر خلیل بن احمد آن را اعتراف به شیء ۲۲/۵ ، و راغب اصفهانی س ۶۰۰ اثبات شیء دانسته است قس: حج ۵/۲۲/ معنای اصطلاحی اقرار نیز به معنای لغوی بسیار نزدیک است نک: محقق حلی، ۱۴۳/۳؛ شهید اول، الدورس ، «کتاب القرار»؛ زیلعی، ۲/۵؛ قانون مدنی، ماده ۱۲۵۹