نویسندگان:
تهمورث بشیریه1 ، عباسلی فراهتی2 ، لیلا زارعی شهامت3 .1استادیار دانشگاه علامه طباطبایی
2استادیار گروه معارف دانشگاه کاشان
3دکتری علوم و معارف نهج البلاغه
چکیده فارسی: یکی از طرق دستیابی به مفهوم اصلی سلامت، بهره مندی از سلامت معنوی است این بعد از سلامت قادر است انسان را در مقابل بسیاری از بیماری ها و مشکلات روحی و روانی مصون نگه داشته و آرامش و امنیت را به وی اعطا کند و در نهایت جامعه را سالم نگه دارد از این رو قرآن و منابع روائی حاوی دستورات بسیاری در خصوص سلامت معنوی است هدف این مقاله بررسی و شناسایی شاخص های سلامت معنوی در آموزه های علوی می باشد که با روش توصیفی تحلیلی و رویکرد روایی با مراجعه به نهج البلاغه، غرر الحکم و دررالحکم و سایر منابع به استخراج این شاخص ها پرداخته می شود یافته های تحقیق بیانگر این است که در آموزه های علوی رابطه محکمی بین ایمان و سلامت معنوی وجود دارد به گونه ای که از دیدگاه حضرت ع خاستگاه سلامت معنوی قلب یا روح و نفس انسان است که در کنار جسم او قرار دارد و در عین حال، دارای شخصیت و هویت مستقلی است شاخص های سلامت معنوی در آموزه های علوی عبارتند از: شاخص های معرفتی تعقلی، عاطفی هیجانی، عملی و بازدهی