چکیده فارسی: انسان از نگاه امام علی ع ، عالم صغیر است و می فرماید: تو می پنداری که ذره ای ناچیز هستی، حال آن که جهانبزرگ در توست؛ این اندیشه بدان معناست که کل جهان آفرینش در درون انسان نهفته است نظر فلاسفه و عارفان ایناست که خداوند با حکمت بالغه اش همه ی دانش جهان را در انسان به ودیعت نهاده است و لذا این مقاله بر این استکه با شناخت عناصر مادی در عالم در مقایسه با بدن انسان و همچنین شناخت معنوی عالم در مقایسه با بعد روحانیانسان، به مطالعه ی این شباهتهای مادی و معنوی انسان عالم صغیر و جهان آفرینش عالم کبیر بپردازد که نتیجه ینهایی این نگرش به شناخت انسان و در نهایت به توحید منجر میشود