نویسندگان:

فریده عامری¹ ، مریم قاسمی² ، سروش رنجبر³ ، سجاد ابوئی مهریزی⁴ .

¹استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهرا. تهران

²کارشناسی ارشد، روانشاسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، علوم تحقیقات، تهران، ایران

³دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنائی ،دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

⁴دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنائی ،دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده فارسی: اختلال طیف اتیسم به عنوان یکی از اختلالات عصبی رشدی، والدین کودکان دارای اختلال طیف اتیسم همواره با چالشهای متنوعی مواجه هستند و هیجانات منفی بسیاری را تجربه میکنند لذا هدف از پژوهش حاضر اثربخشی فرزندپروری مثبت بر کنترل هیجانی مادران دارای کودکان با اختلال طیف اتیسم بود روش پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع پژوهشهای کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها از نوع پژوهشهای شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود هجامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه ی مادران کودکان دارای اختلال طیف اتیسم در شهر تهران تشکیل دادند نمونه پژوهش حاضر، از بین مادران کودکان دارای اختلال طیف اتیسم که به مرکز توانبخشی اتیسم مراجعه نموده بودند با استفاده از فراخوان و داشتن ملاکهای ورود و خروج انتخاب گردیدند در نهایت تعداد ۳۰ نفر با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس به عنوان گروه نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه کنترل هیجانی راجرز و نشور ۱۹۸۷ بود یافته های بدست آمده نشان داد که برنامه فرزندپروری مثبت بر کنترل هیجان مادران دارای کودکان با اختلال طیف اتیسم اثر بخش بوده است با توجه به نتایج بدست آمده میتوان نتیجه گرفت برنامه فرزندپروری مثبت والدین را در مقابل مشکلات و چالشهای موجود توانمند و مقاوم میسازد و کنترلگری هیجانی را ارتقا میبخشد بنابراین ضروری است که برنامه مداخله فرزندپروری مثبت مورد توجه درمانگران و پژوهشگران قرار بگیرد

کلمات کلیدی: والدین ، اختلال طیف اتیسم ، فرزندپروری مثبت،کنترلگری هیجانی ، ازدواج .