نویسندگان:
محمد آرش رمضانی1 ، فاطمه بابایی مطلق2 ، زهرا تنها3 .1استادیار گروه بهداشت خانواده، پژوهشکده خانواده، دانشگاه شهید بهشتی. تهران
2دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3استادیار، گروه روانشناسی، واحد خرمآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرمآباد، ایران
چکیده فارسی: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی بر تنیدگی والدگری در مادران دارای کودک مبتلاء به اختلال لجبازی نافرمانی مقابله ای بود روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون ، پس آزمون با گروه کنترل همراه با مرحله پیگیری ۲ ماهه بود در این پژوهش جامعه آماری کلیه مادران دارای کودک ۷ تا ۱۲ ساله مبتلاء به اختلال لجبازی نافرمانی مقابلهای شهر تهران در سال ۱۴۰۱ ۱۴۰۲ بودند با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر انتخاب و سپس در ۲ گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند سپس گروه آزمایش تحت فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفت از مقیاس درجه بندی اختلال لجبازی و نافرمانی مقابله ای ODDRS هومرسن و همکاران ۲۰۰۶ و پرسشنامه تنیدگی والدگری PSI SF آبدین ۱۹۹۵ به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد برای تحلیل داده ها از بهدستآمده از تحلیل واریانس آمیخته با نرم افزار SPSS استفاده شد نتایج نشان داد فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی در مرحله پس آزمون و پیگیری نسبت به گروه کنترل اثربخشی معناداری بر کاهش تنیدگی والدگری داشته است P<۰/۰۵ بر اساس نتایج پژوهش حاضر، میتوان گفت که فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی میتواند به عنوان شیوه آموزشی مناسب برای کاهش تنیدگی والدگری مادران دارای کودک مبتلاء به اختلال لجبازی نافرمانی مقابله ای در مراکز مشاوره به کار برده شوند