نویسندگان:

سارا نوری سندیانی¹ ، اسلام جودی ایلخانلار² ، تقی اکبری³ .

¹دانشگاه شهید بهشتی

²دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش و بهسازی منابع انسانی،دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل

³دانشیار گروه علوم تربیتی،دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل

چکیده فارسی: یکی از شیوه های مداخلاتی که در حوزه های گوناگون از جمله درمان کودکان به طور خاص کودکان با اختلالات روانی اثر بخشی آن مورد تایید قرار گرفته است هنر درمانی میباشد اوتیسم یکی از این اختلالات روانی به شمار میرود که از علایم اصلی آن نقص در تعاملات اجتماعی می باشد هنر درمانی به معنای استفاده از ابزار و رسانه های هنری برای ارتباط، تعامل و ابراز وجود است به طوریکه وجه مشترک تمامی درمانهای هنری توجه به برقراری ارتباط به صورت غیرکلامی و فرایندهای خلاقانه و نیز فراهم آوردن محیطی امن و قابل اعتماد است هنر درمانی ازجمله رویکردهای درمانی برای اختلال اوتیسممیباشد که بر اساس پژوهشها کارایی مناسبی برای کمکبه این کودکان در حوزه افزایش مهارتهایاجتماعی و ارتباطی، بهبود تواناییهای شناختی، بهبود یکپارچگیحسی و عملکرد حسی حرکتی داشته است بر این اساس مقاله پیش رو با هدف بررسی اثربخشی نقاشی درمانی در کودکان دچار اختلال اوتیسم سعی دارد ویژگیها و منطق درمانی این رویکرد را با استفاده از یک روش توصیفی و مطالعه کتابخانه ای مورد بحث قرار دهد

کلمات کلیدی: کودکان ، نقاشی درمانی ، اختلالات طیف اوتیسم ، مداخلات درمانی ، ازدواج .