نویسندگان:
صادق فلاح تفتی1 ، فاطمه دهقانی2 ، آمنه پاسالاری3 ، خاتون پورمودت4 .1دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشگاه تربیت مدرس
2دانشجوی کارشناسی،گروه روان شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران ، ایران
3دانشجوی کارشناسی، گروه روان شناسی دانشگاه پیام نور، تهران ، ایران
4مربی، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران ایران
چکیده فارسی: پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه سبک زندگی اسلامی و کیفیت زندگی در بزرگسالان شهر شبانکاره انجامشده است روش: جامعه این مطالعه شامل بزرگسالان با میانگین سنی ۳۲ سال میباشد که از طریق نمونه گیری در دسترس تعداد ۷۲ انتخاب شدند و پرسشنامه های مربوط به سبک زندگی کاویانی، ۱۳۸۸ و کیفیت زندگی WHOQOL BREFرا تکمیل کردند یافته ها: تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روشهای آماری تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد که اثر کیفیت زندگی در سطوح مختلف سبک زندگی معنیدار است p < ۰/۰۳ ؛ بنابراین بین سه گروه سطح سبک زندگی اسلامی پایین، متوسط و بالا در میزان کیفیت زندگی به صورت ترکیبی تفاوت وجود دارد نتیجه گیری: نتایج به دست آمده، نشان داد که سطوح بالاتر سبک زندگی اسلامی میتواند منجر به بهبود در کیفیت زندگی گردد