نویسندگان:

شهره رحیمیان¹ ، وجیهه رضایی² ، مصطفی رضایی³ .

¹دانشگاه فردوسی

²جمعیت هلال احمر استان سیستان و بلوچستان کارشناسی ارشدروانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند

³دانشجوی دکتری مدیریت رسانه دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران

چکیده فارسی: طی سالهای اخیر به دلیل توجه گسترده ومحبوبیت بازیهای ویدئویی و رایانه ای اثرات بالقوه آن می بایست موردتوجه قرارگرفته و حداقل درباره آن تحقیق شود درمیان رویکردهای مختلف نسبیت به بازیهای رایانه ای برخی مهارتهای اجتماعی بازیکن را نیز موردتامل قرارداده اند لذا این مقاله بانگاهی متفاوت تلاش دارد مهارتهای اجتماعی نوجوانانی که به این بازی ها می پردازند را بررسی نماید هدف پژوهش شبه تجربی حاضر تاثیر بازیهای رایانه ای برمهارت اجتماعی دانش اموزان بوده است که به این منظور 60نفر ازدانش اموزان سال ششم ابتدایی به روش نمونه گیری دردسترس دردوگروه ازمایش و گواه جایگزین شدند گروه ازمایش درطی دوماه و طی 60جلسه 45دقیقه ای مفید درمعرض بازهای اموزشی رایانه ای قرارگرفتند نتایج تحلیل کوواریانس حاکی ازآن بود که بازیهای اموزشی رایانه ای متغیرهای همکاری ابراز وجود را به گونه معناداری افزایش نمیدهد اما درمولفه های همدلی 11/3 درصدی درمولفه کنترل خود اندازه اثر9/4درصد ودرکل مهارت اجتماعی اندازه اثری به میزان 14/9 درصد وجود داشته است

کلمات کلیدی: بازیهای رایانه‌ای ، مهارت اجتماعی ، همدلی ، کنترل خود ، ازدواج .