نویسندگان:
الهام یعقوبی ترکی1 ، هادی حاجتی موخر2 ، یونس فلاح عزیزی3 ، فرحناز فلاح عزیزی4 ، احمد جعفریان نسب5 .1دانشگاه سمنان
2سطح ۲ معادل کارشناسی، حوزه علمیه قم
3کارشناسی ارشد تربیت بدنی، دانشگاه قم
4کارشناسی ارشد جغرافیایی روستایی، دانشگاه الزهرا
5کارشناسی معارف فقه و حقوق حوزوی
چکیده فارسی: یکی از وظایف آموزش و پرورش ، آموختن مهارت های پایه و ارزش های زندگی به کودکان و نوجوانان است در دنیای کنونی که علم و تکنولوژی با رشد و گسترش وسیع و جهان شمول به عنوان عامل مهم و اساسی در فرایند رشد و توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی جوامع بشری به حساب می آیند ، نهادهای آموزش و پرورش ، نقش بس عظیم و پر اهمیتی را به دست آورده اند متاسفانه بر خلاف روند جهانی ، نظام آموزش و پرورش ایران توجه چندانی به آموزش و پرورش شهروند خوب و موثر متناسب با خصوصیات عصر حاضر مبذول نمی دارد این بیان به ویژه در مورد نظام آموزش رسمی کشور در قالب مراحل و مقاطع تحصیلی رسمی مصداق دارد در واقع با وجود اینکه ما در این زمینه با یک چالش اساسی مواجه هستیم ، هنوز نتوانسته ایم علیرغم تلاش ها و اقدامات پژوهشی در راستای ترسیم مطلوب جامعه توسعه یافته ، سیمای شهروند مطلوب را برای جامعه ایران ترسیم کنیم که شاید دلیل آن اقدامات پراکنده ، غیر مستقیم و غیرعملی بوده باشد بدیهی است که آموزش و پرورش میتواند مردم را بیدار ، به حقوق خود، آگاه و برای تحصیل حق خویش آماده نماید و درعین حال میتواند وسیله مناسبی برای خاموش نگه داشتن و مطیع کردن افراد جامعه نیز باشد