نویسندگان:
معصومه مظاهری1 ، دانیال بادودم2 ، آرش جهانبخش3 ، حامد دوجی نژاد4 ، احسان قره مشک غراوی5 ، نجم الدین دولتخواه6 ، مهری رحیمی7 .1استادیار دانشگاه عالی شهید مطهری
2دانشجوی دانشگاه فرهنگیان و معلم آموزش و پرورش
3دانشجوی دانشگاه فرهنگیان و معلم آموزش و پرورش
4دانشجوی دانشگاه فرهنگیان و معلم آموزش و پرورش
5دانشجوی دانشگاه فرهنگیان و معلم آموزش و پرورش
6دانشجوی دانشگاه فرهنگیان و معلم آموزش و پرورش
7دانشجوی دانشگاه فرهنگیان و معلم آموزش و پرورش
چکیده فارسی: این پژوهش به بررسی رابطه بین گرایش های شخصیتی معلمان و خودکارآمدی آنان می پردازد هدف از این تحقیق این است که مشخص شود آیا برخی از ابعاد شخصیتی پیش بینی کننده های مهم تری برای خودکارآمدی معلمان هستند یا خیر پژوهش بر روی نمونه ۱۶۸ معلم انجام شد از مقیاس خودکارآمدی معلمان شهرستان گنبد کاووس برای سنجش خودکارآمدی معلمان و پرسشنامه ابعاد شخصیت استفاده شد نتایج نشان می دهد که معلمان خودکارآمدی خود را بسیار بالا ارزیابی کرده اند در این پژوهش معلمان خودکارآمدی خود را بسیار بالا ارزیابی کردند آموزش بهترین بعد ارزیابی شده از خودکارآمدی معلمان است ایجاد انگیزه در دانش آموزان و انطباق آموزش با نیازهای فردی دانش آموزان بدترین ابعاد ارزیابی شده است این یافته نشان میدهد که معلمان برای توسعه شایستگیهای خود برای مقابله با وظایف پیچیده روزمره مرتبط با تاثیر انگیزشی بر دانش آموزان و فردی کردن فرآیند تدریس، به حمایت بیشتری نیاز دارند