نویسندگان:

علی زاده‌محمدی¹ ، محمدتقی سبزه ای² ، گلناز سلیمانی فرد³ .

¹دانشگاه شهید بهشتی

²استادیار جامعه شناسی دانشگاه بوعلی سینا

³دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه بوعلی سینا

چکیده فارسی: میزان تاب آوری یک جامعه به متغیرهای بسیاری مربوط است که مهمترین آنها از نظر مولفان منابع ثروت و زیرساختارهاری اقتصادی قوی ، سرمایه اجتماعی، کارآمدی دولتها، روابط دولت و ملت و وجود سازمان های غیردولتی همیار دولت و ویژگی های فرهنگی و اجتماعی یک جامعه است این مقاله به بحث در باره این متغیرها و رابطه اش با مواجه با خطر اپیدمی کرونا می پردازد که در آن دو سوال اساسی پاسخ داده می شود: آیا جامعه ایرن در برابر کروناویروس تاب آور است؟ چه ویژگیهای از جامعه و دولت ایران در این تابآوری تاثیر میگذارند؟روش های این تحقیق کتابخانه ای و مبتنی بر داده های تجربی و آماری و تجربه زیسته مولفان از دوران اپیدمی کرونا است نتایج این تحقیق نشان می دهند ویژگی های دولت و جامعه ایران باعث شده اند میزان تاب آوری جامعه ایران در مقابله با خطرات جدی نظیر اپیدمی کرونا پایین باشد: دولت در واکنش به مخاطرات کند است و دقت لازم را ندارد جامعه ایران بی انضباط، خودخطر آفرین، قانون گریز، دارای سرمایه اجتماعی متوسط رو به پایین، درصد زیادی فقیر ۴۰ درصد زیر فقر و فاقد زیرساختارهای قوی برای ایجاد جامعه دیجیتالی است مجموعه ویژگی های مورد اشاره باعث می شوند، جامعه ایران در مواجهه با خطرات ناگهانی و از جمله بیماری های واگیر نظیر کرونا دارای تاب آوری پایین باشد

کلمات کلیدی: سرمایه اجتماعی ، فقر ، پایداری اجتماعی ، اپیدمی کرونا ، دولت الکترونیک ، جامعه خطر ، ازدواج .