نویسندگان:
زهره سپهری شاملو1 ، جعفر ابراهیمی2 ، محمدمهدی نجفی آذرخوارانی3 ، علی اصغر نیک پور4 .1دانشگاه فردوسی مشهد
2دکترای فلسفه تعلیم و تربیت، مدرس دانشگاه فرهنگیان اصفهان پردیس شهید باهنر
3دانشجوی رشته آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان اصفهان، پردیس شهید باهنر
4دانشجوی رشته آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان اصفهان، پردیس شهید باهنر
چکیده فارسی: از جمله بخش هایی که تحت تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات قرار گرفته است، عرصه آموزش و یادگیری می باشد ظهور شبکه های ارتباطاتی گسترده باعث تحول روش های آموزشی شده و سبب گردیده تا بتوان طیف وسیعی از متقاضیان به یادگیری را تحت پوشش آموزش درآورد و لذا، امروزه، آموزش و یادگیری الکترونیکی اهمیت بسیاری پیدا کرده است آموزش الکترونیکی از فن آوری های اطلاعات و رایانه برای ایجاد تجربه های یادگیری است، براساس این تعریف یادگیری الکترونیک دربرگیرنده طیف متنوعی از ابزارهای فن آوری اطلاعات است و با توجه به رشد کمی و کیفی و افزایش قابلیت های اینترنت در سال های اخیر، امروز این نوع یادگیری تقریبا با یادگیری از طریق اینترنت شناخته می شود این نوع یادگیری خود دارای مزایا و مشکلاتی می باشد باید گفت که آموزش الکترونیک در ایران همراه با مشکلاتی است و معمولا کارشناسان نرم افزار و رایانه به این حوزه وارد شده اند و از سویی نقش طراحان آموزشی کم رنگ است؛ موضوع مهم تر اینکه برخی از معلمان با آموزش الکترونیک آشنایی ندارند و می توان گفت که فرهنگ آموزش الکترونیک نسبت به سال های گذشته پیشرفت داشته ولی هنوز در سطح جامعه جا نیفتاده است در این مقاله سعی شده است که به شیوه ی پژوهش کتابخانه ای به بررسی آموزش الکترونیکی پرداخته شود از این رو پس از ذکر یک مقدمه، بیان تعریف و ویژگی ها ی آموزش الکترونیکی و سیر تحولی آن ، محدودیت ها مزایا را از چشم انداز های متفاوتی مورد توجه قرار داده و در نهایت به و الگوی طراحی یادگیری الکترونیکی، زمینه ها و راهبرد های لازم برای توسعه آموزش الکترونیکی و مجازی در ایران، مقایسه رویکرد های سنتی و الکترونیک به آموزش و نقطه پیوند تکنولوژی پرداخته شده است