نویسندگان:

عطا طهرانچی¹ ، مهدی طهماسبی دزکی² .

¹دانشگاه شهید بهشتی

²دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد

چکیده فارسی: شعر همراه و همپای دیرینه آدمی است که در همه جوامع بشری حضوری پویا داشته و دارد ایل بختیاری بخشی از قوم لرکه یکی از اصیل ترین اقوام ایرانی می باشد ، هست زندگی مبتنی برچوپانی و کوچ همراه با سختی های متعدد نمایه ی حیات این قوم می باشد همنشینی با شاهنامه فردوسی روحیه رشادت در میان مردمان ایل را دوصدچندان کرده در عین حال علاقه به شعر و سابقه شعر سرایی مکتوب در این منطقه به قرن نهم هجری قمری بازمی گردد و شعر به گویش بختیاری از اوایل قرن سیزدهم هجری در کلام میرزا محمدعلی فرخی دیده می شود در گویش بختیاری بیت مفهوم عام شعر را شامل می شود وبیت بند شاعران محلی هستند و بیت ها در میان بختیاری ها شامل اشعار متعددی می باشد که بخشی از این موضوعات بیت ها را می توان در اشعار حماسی تغزل و عاشقانه ،سوگ سروده ها، اشعار صیادی، اشعار برزگری، اشعار شبانی، اشعار راهزنان و اشعار غمگنانه جستجو کرد و این بیت بندها شعرشان در وزنی کمتر شناخته شده سروده اند که این وزن رسمی و نویافته بیت بختیاری عبارت است از فعلاتن فعلن فعلن فعولن یا فاعلاتن فعلن فعلن فعولنهرچند می توان گفت در ترانه های عروسی لالایی ها متل ها و مثل ها و کارگروه ها و غیر از این وزن رسمی آثاری سروده شده است که اکنون در طول زمان از گزند آفات مسئول ماندند و ما نظاره گر این شعرها هستیم

کلمات کلیدی: بختیاری ، شعر محلی ، بیت بند ، وزن نویافته ، ازدواج .