نویسندگان:
علی عسگری1 ، علی یوسفی2 .1دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
2کارشناسی ارشد فلسفه آموزش و پرورش
چکیده فارسی: امروزه آموزش و پرورش رویکردی فرهنگی پیدا کرده است و می بایست فراگیران خود را برای زندگی در جهانی پر از چالشهای فرهنگی آماده نماید در این رابطه یکی از زمینه های توسعه ی آموزش صلح این است که فراگیران توانایی درک و حفظ فرهنگ و میراث فرهنگ جهانی را داشته باشند و برای میراث ، عقاید و شکل زندگی فرهنگ های مختلف احترام و ارزش قایل باشند آموزش صلح به عنوان یکی از مسائل اساسی در حوزه ی تعلیم و تربیت می باشد که توجه و دقت نظر داشتن به آن می تواند زمینه ساز امنیت پایدار در سطح ملی و بین المللی شود از این رو ضرورت دارد جامعه ی آموزشی از نقش و مسئولیت های خود در قبال هدایت نسل جدید برای حل مشکلات جهان پر از خشونت آگاه گردد برنامه های آموزش صلح درصدد خلق فرصت های لازم برای ایجاد جامعه ای مبتنی بر عدالت، امنیت و زیست مسالمت آمیز است توجه به نقش ویژه ی «آموزش صلح» در جریان تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان در فرایند جهانی شدن، لازم است که معلمان، کارشناسان آموزشی، متخصصین برنامه ی درسی و همه ی افراد و عوامل تاثیر گذار بر آموزش به این مهم توجه نمایند و با فراهم کردن بستر و زمینه های لازم این مهم را تحقق بخشند با دقت نظر در برنامه ی درسی مدارس جهان مشاهده می شود که همراه با فرایند جهانی شدن، آموزش هایی باهدف آگاه ساختن از مسائل عمده ی جهانی، از قبیل توسعه ی پایدار، حقوق بشر، صلح و امنیت محیط آغاز شده است و « آموزش صلح» در اکثر کشورهای دنیا به عنوان یک آموزش مدون مطرح شده و در تمامی برنامه های درسی رخنه نموده است و از آن به عنوان ضرورتی مهم نام برده شده است پژوهش حاضر با هدف بررسی مولفه های آموزش صلح در برنامه ی درسی دوره ی ابتدایی انجام شده است