نویسندگان:
مصطفی تبریزی1 ، فتانه ورمزیار2 ، سمیرا رحمتی ترکاشوند3 .1کارشناس ارشد مشاوره و راهنمایی
2کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوئین زهرا، بوئین زهرا، ایران
3کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه پیام نور واحد گوهردشت، البرز، ایران
چکیده فارسی: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت خودآگاهی بر بازداری هیجانی و شفقت به خود در نوجوانان دختردبیرستان حنان در شهرستان ملارد بود روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل همراه با مرحله پیگیری ۲ ماهه بود در این پژوهش جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه مشغول به تحصیل دردبیرستان حنان شهرستان ملارد در سال تحصیلی ۱۴۰۳ ۱۴۰۲ بود در مرحله اول با استفاده از روش نمونه گیری در دسترستعداد ۳۰ نفر انتخاب و سپس به شیوه تصادفی ساده در یک گروه آزمایش ۱۵ نفر و یک گروه کنترل ۱۵ نفر جایگزین شدند گروه آزمایش تحت آموزش خودآگاهی قرار گرفتند؛ اما گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکرد و در لیست انتظار باقیماند از پرسشنامه کنترل هیجانی ECQ راجر و نجاریان ۱۹۸۹ و فرم کوتاه مقیاس شفقت خود SF SCS رائس و همکاران ۲۰۱۱ به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها ازطریق نرم افزار SPSS نسخه ۲۸ در دو بخش توصیفی و استنباطی تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبیبنفرونی انجام پذیرفت نتایج نشان داد آموزش خودآگاهی در مرحله پس آزمون و پیگیری نسبت به گروه کنترل اثربخشیمعناداری بر بازداری هیجانی و شفقت به خود در نوجوانان دختر داشته است ۰۵ / ۰ > P بر اساس نتایج پژوهش حاضر، میتوانگفت که آموزش خودآگاهی می تواند به عنوان یک شیوه آموزشی مناسب برای بهبود بازداری هیجانی و شفقت به خود درنوجوانان دختر در مدارس متوسطه به کار برده شود