نویسندگان:
زهرا افتخار صعادی1 .1استادیار، گروه روان‌شناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران، eftekharsaadi@yahoo.com
چکیده فارسی: مفهوم «حجاب» از جایگاهی ویژه در تعالیم آسمانی برخوردار بوده و اثرات هفده گانه آن در رشد «انسان» و «جامعه» منحصر به فرد است. با پژوهشی تحلیلی و توصیفی ـ بر محور قرآن ـ در مییابیم که این اثرات در دو جهت اصلی قرار می‌گیرند؛ قوس صعود «الی الله»، همانند وسیلهای بالابرنده، و به سوی «ما سوی الله»، بسان زرهی ایمنی بخش. در این فضا، تلقی «حجاب» به عنوان رفتاری صرفاً برای «زنان» و منحصر در پوشش «چادر» تلقی ناقصی است؛ «حجاب» ذیل مفهوم «تقوا» تعریف شده و نحوه تعامل خدایی مردان و زنان مؤمن را در تعامل با پنج حوزه «قلب»، «نگاه»، «گفتار»، «رفتار» و «پوشش» تعیین میکند. از ابتدای ورود آدمی به «دنیا»، مفهوم حجاب مورد تأکید بوده و هشدار نسبت به «فتنه شیطان» در این موضوع، به دلیل «سقوط» از بهشت، نخستین هشدار شمرده شده است. اینک که به مدد هنر و رسانه‌های لیبرالی، فرهنگ برهنگی و تبرّج جاهلیت اُخری در عالم خودنمایی میکند، لازم است تا به این سؤال بنیادین پاسخ دهیم که آیا هنوز باید با رویکردی «تکلیفی» به مسئله حجاب بنگریم و یا آن که با اتخاذ رویکردی «تبیینی» و با استفاده از ابزارهای نوین هنری و رسانهای، از ظرفیت گسترده تربیتی و نجات‌بخش این نوشداروی اساسی بهره مند گردیم؟