نویسندگان:

شهین بنی اسد¹ ، رضوان حسین قلی زاده² ، مقصود امین خندقی³ .

¹دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی

²فردوسی مشهد

³فردوسی مشهد

چکیده فارسی: هدف اصلی این پژوهش، تبیین شکاف نظریه، تحقیق و عمل در برنامه تعالی مدیریت مدرسه با تکیه بر سیر تاریخی جنبش اثربخشی مدرسه از دهه 1960 تاکنون می‌باشد. برای دستیابی به این هدف از روش پژوهش اسنادی بهره گرفته شد. مرور رویدادهای تاریخی معطوف به جنبش اثربخشی مدرسه حاکی از توسعه کمی و کیفی فعالیت‌های صورت گرفته به شکل نظام‌مند برای کاهش شکاف بین نظریه، تحقیق و عمل می‌باشد. اثربخشی، تعالی و بهبود، نقاط عطف این مطالعات در طول تاریخ اصلاحات آموزشی قلمداد می‌شوند. دستاورد مهم این مطالعات، خلق پیکره دانش اثربخشی مدرسه است که با روندی تکاملی، تصویری روشن از سیمای مدرسه اثربخش در همگرایی با تعالی و بهبود ارائه نمود. هم سویی و همراهی متخصصان، محققان آموزشی و مجریان و نیز تأکید بر اجرای برنامه‌های مبتنی بر شواهد پژوهش زمینه محور از مهم‌ترین دلالت‌های مطالعات مدارس اثربخش به شمار می‌روند. این درحالی است انطباق این دستاوردها با تجربه اصلاحات آموزشی در ایران به ویژه برنامه تعالی مدیریت مدرسه حاکی از ناهم‌سویی مشاهدات صورت گرفته با ویژگی‌ها و ملاحظات جنبش اثربخشی و نبود ارتباط و تعامل پویا و موثر محققان، متخصصان و سیاست‌گذاران آموزشی است.

کلمات کلیدی: مدیریت مدرسه محور ، مدیریت‌ کیفیت‌ فراگیر ، جنبش مدارس اثربخش ، جنبش تعالی ، جنبش بهبود .

From Effectiveness to Excellence: Gap between Theory, Research and Practice in the School Management Excellence Program

English Abstract: The main purpose of this paper is to explain the gap in theory, research and practice in the school management excellence program, relying on the historical course of the school effectiveness movement since the 1960s until now. To achieve this goal, documentary research method was used. A review of historical events focusing on the school effectiveness movement suggests a quantitative and qualitative development of systematic activities to reduce the gap between theory, research, and practice. Effectiveness, excellence and improvement are the climax of these systematic studies throughout the history of educational reform. The main achievement of these studies is the creation of the school effectiveness knowledge, which, with evolutionary process, provided a clear picture of the effective school's image in convergence with excellence and improvement. Convergence and co-operation of experts, educational researchers and executives, as well as emphasis on the implementation of programs based on field-based research evidence is one of the most important implications of effective school studies. However, the adaptation of these achievements with the experience of educational reforms in Iran, especially the school management excellence program, suggests that there is no inconsistency between the observations made with the characteristics and considerations of the movement of effectiveness and the lack of effective and dynamic communication between the educational researchers, educators and policy-makers.