نویسندگان:

¹Department of Clinical Psychology, South Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

²Department of Psychology, South Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

چکیده فارسی: خودکارآمدی تحصیلی یکی از عوامل مهمی است که در موفقیت تحصیلی نقش دارد، بنابراین شناسایی عوامل مؤثر بر آن از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف این پژوهش تعیین نقش واسطه‌ای نشانگان وانمودگرایی در رابطه‌ی بین خودپنداره‌ی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی بود. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه‌ی آماری پژوهش شامل تمام دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب در سال تحصیلی 1401-1400 بود. 294 دانشجو به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به مقیاس‌های خودپنداره‌ی تحصیلی دانشجویان (رینولدز، رامیرز، ماگرینا و آلن، 1980)، نشانگان وانمودگرایی (کلانس، 1985) و خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان (اوون و فرامن، 1988) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری همبستگی، تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی بر اساس روش بارون و کنی و آزمون سوبل استفاده شد. یافته‌ها نشان داد بین نشانگان وانمودگرایی با خودپنداره‌ی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی همبستگی منفی معنادار و بین خودکارآمدی تحصیلی و خودپنداره‌ی تحصیلی همبستگی مثبت معنادار وجود داشت. همچنین یافته‌های تحلیل رگرسیون نشان داد نشانگان وانمودگرایی در رابطه‌ی بین خودپنداره‌ی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی نقش واسطه‌ای دارد. نتایج این پژوهش نشان داد خودپنداره‌ی تحصیلی منفی، دانشجویان را مستعد وانمودگرایی کرده که به نوبه‌ی خود به احساس بی‌کفایتی تحصیلی و بی‌اعتمادی به توانایی‌های تحصیلی منجر می‌شود و در نتیجه خودکارآمدی تحصیلی آن‌ها را تضعیف می‌کند.

The Relationship between Academic Self-Concept and Academic Self-Efficacy in College Students: The Mediating Role of Imposter Syndrome

English Abstract: Academic self-efficacy is one of the important factors that in academic success, so identifying the factors affecting it is very important. The aim of this study was to investigate the mediating role of the Imposter Syndrome in the relationship between academic self-concept and academic self-efficacy. The research design was descriptive and correlational, and the statistical population included all masters and doctoral students of the Islamic Azad University (South Tehran Branch) in the academic year 2021-22. A total of 294 students volunteered to take part in the study and responded to Students' Academic Self-Concept Scale (Reynolds, Ramirez, Magrina, & Allen, 1980); the Impostor Syndrome Scale (Clance, 1985) and the College Academic Self-Efficacy Scale (Owen and Froman, 1988). Correlation coefficient and hierarchical regression based on Baron and Kenny’s method and Sobel’s test were used to analyze the data. Findings of the research showed that there was a significant negative correlation between the Impostor Syndrome with academic self-concept and academic self-efficacy, and a significant positive correlation between academic self-efficacy and academic self-concept. Also regression analysis showed that the Impostor Syndrome had a mediating role in the relationship between academic self-concept and academic self-efficacy. Overall, results of this study suggest that a negative academic self-concept may increase the Imposter syndrome in students, which in turn leads to feelings of academic inadequacy and distrust of academic ability and thus, academic self-efficacy may be weakened.

Keywords: academic self-efficacy , academic self-concept , Impostor Syndrome .